maandag 15 oktober 2018

Ryan Martin | Gimme Some Light

Een dubbel-lp in een klaphoes, met op de voorkant een wat getroebleerde man in een gestrand treinstel. Aan de binnenkant dezelfde man in de herfstige, Amerikaanse natuur. Dit is geen vrolijke frans, nee, dat is Ryan Martin zeker niet: ex-verslaafde, ex-bajesklant en overlever van een zwaar auto-ongeluk. Allemaal materiaal voor een doorleefd americana-album, want dat is Gimme Some Light. Martin groeide op aan de Westkust, maar voelt zich meer thuis in Upstate New York, in de bossen, in de velden. Het Woodstock-idee, zeg maar. Die sfeer spreekt ook uit de zwierige countryrocksongs, uitgevoerd door een imposante band met daarin van alles vertegenwoordigd: gitaar, bas, drums, piano, orgel, mandoline, pedalsteel en blazers, stemmige blazers, dat wel. Over de vier plaatkanten verspreid bevindt zich een gevarieerd aanbod van doorleefde songs. De rake midtempo opener ‘All the Good Men’ is gelijk al een prachtsong en een blauwdruk van het vele moois dat volgt. Martin rockt in ‘Destitute Darlings’, ‘Say You Love Me’ en ‘Adeline’ - met glockenspiel - op een vlotte R.E.M.-manier, wat betekent: stevig jengelende elektrische gitaren. Nog meer gecharmeerd ben ik van de weemoedige, trieste liedjes, zoals ‘Death of Love’, ‘Regular Man’, ‘Be Kind’ en het klein gehouden ‘Parasol’, die geweldig mooi en intens gezongen worden door Martin, niet zelden geholpen door een jankende pedalsteel. In dat opzicht is het dramatische en naar een orkestrale climax gevoerde ‘Ask Your Mother’ misschien wel het hoogtepunt van de schatkamer aan prachtsongs die Gimme Some Light is.

‘All the Good Men’ | ‘Destitute Darlings’ | ‘Death of Love’ | ‘Parasol’ | ‘Say You Love Me’ | ‘Dangerously Unplugged’ | ‘Regular Man’ | ‘Suicide Parade’ | ‘Be Kind’ | ‘Adeline’ | ‘Lepers in Armor’ | ‘Ask Your Mother’ | ‘Real Human Being’ | ‘New England Song’ | ‘The Marchers’ | ‘The Prettiest Girl On This Side of Hell’

Garrett T. Capps | In The Shadows (Again)

We mogen blij zijn dat Garrett T. Capps hier via distributeur Sonic Rendezvous onder de aandacht komt. Capps, een cowboy uit San Antonio, Texas, realiseerde reeds eerder een album, maar dit In The Shadows (Again) is nu voor iedereen beschikbaar. Doe daar je voordeel mee, want deze plaat is simpelweg overrompelend. Naast heerlijke old skool-countryliedjes als ‘Baby Please’ - met sfeervolle cafégeluiden uit een Waffle House - en het titelnummer met B.J. Cole’s wuivende pedalsteel, maakt Garret T. vooral indruk met het weemoedig, golvende en filmische ‘The Insterstate 35 Waltz’, een cover van Christopher Cessac; het welhaast spectoriaanse ‘Dancin’ Hands’; en het uitgesponnen, traag voorttrekkende ‘Trouble’s Callin': 10 minuten-plus en een grandioze afsluiter. Garrett T. Capps heeft niet alleen een vergelijkbare potentie als de reeds gearriveerden Daniel Romano en Sturgill Simpson, maar refereert in ‘Go Home’ bijvoorbeeld ook naar de enigmatische, maar helaas van het podium verdwenen Damon Bramblett. Kortom, met deze man halen we een nieuwe held binnen.

‘Born Into A Ballroom’ | ‘Go Home’ | ‘In the Shadows (Again)’ | ‘The Interstate 35 Waltz’ | ‘Here Right Now’ | ‘Dancin’ Hands’ | ‘Baby Please’ | ‘Harness the Light’ | ‘Trouble’s Callin’’

Rolling Blackouts C.F. | Hope Downs

Hier hebben we toch wel weer iets heel bijzonders te pakken; ik eet mijn schoenzolen op als dit niet een van de beste platen van 2018 is. Wat een geweldige lp! En een debuutalbum…, nou, niet helemaal want Rolling Blackouts Coastal Fever vuurde al twee ep’s af - tezamen goed voor elf liedjes - die de gemoederen al flink verhitten. Maar Hope Downs, het echte debuut van deze vijf jonge jongens uit Melbourne, Australië gaat hoe dan ook de wereld veroveren. 
Rolling Blackouts C.F. leunt sterk op een fijne ouderwetse sound die teruggrijpt naar de jaren tachtig. Rammelende postpunkpop gebaseerd op snelle drumticks en akoestische gitaren, met daaroverheen een spiralerende, kronkelende elektrische gitaar. We komen dan op het terrein van band als The Chills, The Fall, Orange Juice en jawel, The Feelies. De hypnotiserende, nerveuze pop is werkelijk waar een feest, veroorzaakt door de catchy refreintjes, de snappy hooks en droogkloterige zang. Ik ben er nog uit of de knapen superstrak of sloom losjes spelen - vergelijk The Strokes - maar waarschijnlijk is het allebei. Want de Rolling Blackouts stralen zowel tomeloos enthousiasme als een dwarse onnadrukkelijkheid uit. 
En het lijkt allemaal zo moeiteloos; ze spugen er in een kleine 37 minuten tien urgente punkpopliedjes uit, die zonder uitzondering alle van een jaloersmakend hoog niveau zijn, al kan ik alvast wel verklappen dat 'Talking Straight' dé perfecte zomerhit is. In augustus speelden ze op Lowlands; solliciterend naar band van het jaar.

‘An Air Conditioned Man’ | ‘Talking Straight’ | ‘Mainland’ | ‘Time in Common’ | ‘Sister’s Jeans’ | ‘Bellarine’ | ‘Cappuccino City’ | ‘Exclusive Grave’ | ‘How Long?’ | ‘The Hammer’

Israel Nash | Lifted

De neo-hippie en singer-songwriter uit de Ozark Mountains is voorgoed neergestreken in Dripping Springs, Texas. Israel Nash bouwde op zijn ranch een eigen studio, Plum Creek Sound. Met Lifted, zijn vijfde album, speelt Nash dus een thuiswedstrijd, wat hem kennelijk stimuleerde om flink uit te pakken met strijkers, blazers, gospelzang en een heuse spectoriaanse sound. Nash verlaat daarmee een beetje het Neil Young and Crazy Horse-geluid van de magnifieke albums Rain Plains (2013) en Silver Season (2015). De sound is nu atmosferischer, etherischer, zeker door de toevoeging van field recordings - in regentanks opgenomen instrumenten en kikker- en krekelgeluiden. Qua productie en sound is Lifted dan ook Israel Nash’ meest ambitieuze plaat tot zover. Daarbij heeft Nash ook zijn best gedaan goed in het gehoor liggende liedjes te componeren. En daar is hij met even meeslepende als weemoedige songs als ‘Rolling On’, ‘Looking Glass’, ‘Sweet Springs’, ‘Spirit Falls’, ‘The Widow’ en ‘Golden Fleeces’ uitstekend in geslaagd. Lifted is met zijn sterke songs en aanstekelijke melodieën, getoonzet in een majestueus klankbeeld voor Israel Nash een volgende stap in de richting van ja, wereldwijde erkenning.

‘Rolling On’ | ‘Looking Glass’ | ‘Lucky Ones’ | ‘Sweet Springs’ | ‘Spirit Falls’ | ‘Northwest Stars (Out of Tacoma)’ | ‘Hillsides’ | ‘The Widow’ | ‘Strong Was the Night’ | ‘Golden Fleeces’