Little Big Horn | Little Big Horn

Weer zo’n onbekend gebleven Britse band, van wie hun album niet in het thuisland werd uitbracht, maar – in dit geval – in Duitsland. Little Big Horn brak dan ook nergens door, en eerder was dat onder de naam Wild Silk ook al niet gelukt. Onder de vleugels van de Amerikaanse producer Shel Talmy – succesvol al met The Who en The Kinks – komen er, onsuccesvolle, singles uit in Amerika. Als de jaren zestig overgaan in de jaren zeventig verruilt Wild Slik niet alleen hun pop- en soulmuziek voor een meer Westcoast-georiënteerde sound, maar krijgen ook een verplichte naamswijziging opgelegd: Little Big Horn – een duidelijke verwijzing naar Amerika. 

De diverse opnamen in de studio, steevast vergezeld van valse managementbeloften, leidt in 1970 tot de eerste – controversiële – single, in Engeland uitgebracht op Polydor Records, in Amerika op Fantasy Records: ‘Another Man’s Song’, met de tekst His name was Jesus Christ / That probably rings a bell / He said: All good people will go to heaven / And the others will go to hell. Het is, o wonder, geen succes en het beloofde en reeds opgenomen album wordt op de lange baan geschoven. En dan doen frustraties en muzikale meningsverschillen Little Big Horn al eind 1970 uiteenvallen.

Dan brengt het Talmy-consortium de Little Big Horn-plaat onder bij het Duitse Bellaphon-label, dat in 1971 het album Little Big Horn uitbrengt – en wat de bandleden dus zo’n kleine veertig jaar niet hebben geweten.

De opener is een cover van The Lovin’ Spoonful, het lekker à la Moby Grapes ‘Hey Grandma’ rockende ‘Good Time Music’ en dan volgen er fraaie songs geïnspireerd door inderdaad Moby Grape, maar ook door The Byrds ,The Band en Britten als Badfinger en The Marmalade. Little Big Horn wisselt meer Amerikaanse countrified songs als ‘Getting It Together’, ‘I Wish I Had the Words’ en ‘Isn’t It Strange’ af met die van de Engelse variant: ‘Something Good’ en ‘Ain’t No Harm’, maar over het geheel gezien: altijd scherpe gitaren, een warme elektrische piano en geweldige samenzang. Het resultaat is een sterk begin-jaren-70-album dat keihard door de scheuren van de tijd is gevallen: wie kent nu Little Big Horn?

Little Big Horn. Bellaphon, 1971. ‘Good Time Music’ | ‘Getting It Together’ | ‘I Wish I Had the Words’ | ‘Anything That Turns You On’ | ‘Right Road’ | ‘Name of the Game’ | ‘Something Good’ | ‘Ain’t No Harm’ | ‘Isn’t It Strange’ | ‘Just Ain’t Fair’ | ‘Another Man’s Song’ 

Gepubliceerd in Platenblad nr. 276