Toegegeven,
de bandnaam is nogal ridicuul, maar wat The Moondoggies te bieden
hebben vergoedt heel veel. The Moondoggies komen uit Seattle en net
als hun stadsgenoten Fleet Foxes bedienen ze zich van meerstemmige
zang, maar waar Pecknold c.s. zich op folk baseren, daar richten The
Moondoggies zich op countryrock. En dat pakt op hun derde plaat Adiós
I'm A Ghost wonderlijk goed uit. Er zijn
overduidelijk schaduwen van The Band, Neil Young and Crazy Horse en
The Grateful Dead waar te nemen, maar natuurlijk voelen de vijf
maanhondjes de tijdgeest heel goed aan: gestapelde vocalen,
elektrische piano en reverb-gitaren zorgen voor een hip
indie-americana muzikaal decor. The Moondoggies hebben een lekker
gruizige sound, terwijl de productie warm en helder is, zodat – met
als hard bewijsmateriaal liedjes als 'Annie Turn Out The Lights',
'Midnight Owl', 'A Lot To Give' en het epische 'Don't Ask Why' –
Adiós I'm A Ghost even
retro-psychedelisch als alt.country is. En ronduit voortreffelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten