Metal-fans Pálli Rosenkrans en Gunnar Bjarni Ragnarsson, 18 en 22 jaar, richten in 1992 Jet Black Joe op. Hun toekomst ligt in de muziek; school, werk en maatschappij: onbelangrijk. Wat telt is vriendschap, drank en mooie liedjes. Zij rekruteren in de muziekscene van Reykjavik bassist Starri Sigurdarson, drummer Jón Örn Arnarson en toetsenist Hrafn Thoroddsen – allen tieners. Tieners of niet, in datzelfde jaar nog bereikt hun titelloze debuut-cd de eerste plaats van de IJslandse albumlijsten. En dat is nog nooit eerder vertoond. Rocksterren op IJsland, dat zijn ze, de vijf knapen van Jet Black Joe. Maar het is nog maar slechts het begin, want ongeduld, jeugdig elan en een constante voorraad alcohol jaagt het vijftal luttele maanden later alweer de studio in. En eruit komen ze met een album dat, gereleased in november ’93, op IJsland wordt verkozen tot album van het jaar. You Ain’t Here krijgt in gewijzigde vorm en met de toevoeging van drie puntjes achter de titel ook een Europese release. Het levert Jet Black Joe tournee’s op In Scandinavië, Duitsland en Nederland en de terechte waardering voor de kolkende rockhutspot die You Ain’t Here is.
Vijftig verbluffende minuten van Beatles-pop, sprookjesachtige folk, progrock-wendingen en tempowisselingen in de trant van Pink Floyd en King crimson en een ouderwetse hardrocksound die soms niet te onderscheiden is van Uriah Heep ten tijde van Demons And Wizzards – en dat ook nog eens overdekt met een pittige psychedelische saus. Dit alles komt in zeven minuten al voorbij in de opener ‘You Ain’t Here’, waarna het vijftal onder aanvoering van Thoroddsons orgel vrolijk verder gaat in ‘This Side Up’ en het progrock-drieluik ‘Summer Is Gone’. Bijzonder zijn de dubbel en driedubbel opgenomen stem van Pálli Rosenkrans, die bovendien met allerhande studiotrucjes regelmatig vervormd wordt en beurteling voor en achter in de mix geplaatst wordt. Maar gemanipuleerd of niet; steeds schijnt daar de warme soulstem doorheen. Tegenover de intermezzo’s van dwarrelende fluitjes en zuigende accordeon-riffjes staan de hardrock-gitaarsolo’s en zoemende progrock-orgels van ‘Running Out Of Time’ en ‘My Time For You’ – met verschroeiende wah-wah-solo. Jet Black Joe barst van de energie, vliegt alle kanten op, maar keert toch telkens weer keurig terug op de rails van de melodie. Een enkele keer ontaardt de frisse experimenteerdrift in sonische chaos, maar voor het overige heeft Jet Black Joe écht geprobeerd een mooie, melodieuze plaat te maken. En dat is goed gelukt, want You Ain’t Here is gewoon de beste IJslandse plaat ooit gemaakt.
You Ain’t Here / This Side Up / Summer Is Gone / Summer Is Gone (II) / Summer Is Gone (III) / You Can Have It All / Running Out Of Time / Under A Colored Ray / My Time For You / Echoes In The Rain / Trip / I Really Got You / Psychedelic In The 90’s / Fly Away / Lester Phantom
Eerder gepubliceerd in Platenblad (Wow & Flutter #68).
Eerder gepubliceerd in Platenblad (Wow & Flutter #68).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten