PJ Harvey is een band, zo benadrukt Polly Jean Harvey, maar na twee opvallende albums stuurt Harvey haar beknellende band de deur uit. PJ Harvey is nu Polly Jean Harvey; PJ Harvey gaat in 1994 op het solopad het avontuur tegemoet. Het eigenzinnige talent van de Britse vrouw bracht haar al ver. Haar debuut Dry werd uitstekend ontvangen in binnen- en buitenland; het bracht haar in 1992 zelfs op Pinkpop. Vervolgens kwam ze onder de vleugels van het U2-management en tekende ze bij Island, waarna het debuut voor dat label, Rid Of Me, door niemand minder dan Steve Albini werd geproduceerd. In de maanden september en oktober van 1994 betrekt Harvey de Townhouse Three-studio in Battersea, Zuid-Londen met producer Flood, gitarist John Parish en bassist, toetsenist en Bad Seed Mick Harvey. Zelf ontfermt Polly Harvey zich over gitaar, piano en orgel. Als To Bring You My Love in februari 1995 verschijnt, blijkt dat Harvey afstand heeft gedaan van haar vorige zelf. De hoes – vrij naar de dode Ophelia van de prerafaëlitische schilder John Everett Millais – laat een transformatie zien van veelbelovend rockmeisje naar excentriek uitgedoste femme fatale. Ook muzikaal en inhoudelijk boort Polly Harvey nieuwe gronden aan. Op To Bring You My Love ruilt PJ Harvey de thematiek van liefde, relaties en seksualiteit in voor grootsere onderwerpen als God, de duivel, het zwakke vlees en het bloed dat vloeit. Het persoonlijke ingeruild voor het metaforische. Muzikaal klinkt Polly Harvey rechtstreeks in het verlengde van Patti Smith en Nick Cave. ‘To Bring You My Love’, ‘Teclo’ en ‘The Dancer’ zijn dreigende songs over schuld en boete die een intense en rauwe kracht uitstralen, terwijl een log bluesmonster als ‘Long Snake Moan’ het wilde wijf in Harvey naar boven haalt. De soundscapes van Flood klinken dreigend, het orgelspel van zowel Polly als Mick Harvey onheilszwanger. ‘C’mon Billy’ en ‘Down By The Water’ worden bovendien nog eens fraai opgeluisterd door weelderige strijkers. Polly Jean Harvey is op To Bring You My Love confronterend en uitdagend, maar ondanks haar voodoo-vocalen en onderkoelde woede klinkt de universele en opofferende liefde duidelijk door, zoals ze ten overvloede bewijst in het prachtige ‘Send His Love To Me’. Het vervolmaakt dit ware jaren negentig-document. To Bring You My Love / Meet Ze Monsta / Working For The Man / C’mon Billy / Teclo / Long Snake Moan / Down By The Water / I Think I’m A Mother / Send His Love To Me / The Dancer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten