zondag 3 november 2013

Radio Birdman | Radios Appear

Ergens in het begin van de jaren zeventig vertrekt Deniz Tek van Ann Arbor, Michigan naar Sydney, Australië. In zijn bagage neemt hij het werk mee van The Stooges en MC5. Samen met Rob Younger – fan van Led Zeppelin en Deep Purple – vormt hij een band: Radio Birdman. Naast Younger (zang) en Tek (gitaar,zang) bestaat Radio Birdman in 1974 uit Chris Masuak (gitaar,zang), Warwick Gilbert (bas), Ron Keeley (drums) en Pip Doyle (orgel, piano). De ruige sound van het zestal herbergt hardrock, surfmuziek, garagerock en een soort proto-punk – de punk bestaat immers nog niet – waarmee ze in het lokale kroegencircuit grote populariteit verwerven. The Oxford Funhouse in Sydney is de vaste uitvalsbasis van de high adrenaline-rockband. De houding van Radio Birdman is wij tegen de rest van de wereld, wat zich uit in een muzikale guerilla-oorlogvoering. De Birdman-aanhang is een soort sekte, voorzien van met armbandages met daarop het bandlogo. Na een via de post verspreide EP in 1977, Burn My Eye, die in no time is uitverkocht, durft een platenmaatschappij het aan met de ruige attitude van Radio Birdman. In de kleine Trafalgar-studio in Sydney wordt Radios Appear opgenomen. De plaat komt in 1978 in Australië uit, maar vanwege de dunne sound wordt de internationale versie opnieuw geproduceerd en wordt de nieuwe compositie ‘Aloha Steve And Danno’ speciaal voor de Amerikaanse markt toegevoegd. De krachtige punky song gaat over de fameuze tv-serie Hawaii 5-0; de tune wordt zelfs letterlijk gereproduceerd. De punksound, compleet met gitaarsolo’s en rammelende piano, komt tot uitdrukking in krachtige songs als ‘What Gives?’, ‘Do The Pop’ en het beruchte ‘New Race’ – There’s gonna be a new race / Kids are gonna start it up. Naast de goed gekozen cover van The 13th Floor Elevators’ ‘You’re Gonna Miss Me en de punkrocksongs laat Radio Birdman zien ook uitstekend uit de voeten te kunnen met meer complexe songs. Het naar een verhaal van Edgar Allan Poe vernoemde ‘Descent Into The Maelstrom’ en het trekkende en Doors-achtige ‘Man With Golden Helmet’ tillen Radios Appear naar een hoger plan. Als de debuut-lp wereldwijd wordt uitgebracht, vertrekt Radio Birdman naar Engeland voor een tournee. Dit draait uit op een grote mislukking; het wordt een ware hellevaart. De ruziënde bandleden die in Engeland rondrijden in hun Van of hate, zien wel kans hun tweede lp, Living Eyes op te nemen. Eenmaal terug in Sydney doet de band in juni ’78 nog één optreden in The Funhouse en splijt dan uiteen. Radio Birdman heeft slechts vier jaar bestaan en is achteraf beroemder en mythischer dan tijdens het bestaan. Maar wat een verdienste: punk vóór de punk.

What Gives? / Non-stop Girls / Do The Pop / Man With Golden Helemt / Descent Into The Maelstrom / New Race / Aloha Steve & Danno / Anglo Girl Desire / Murder City Night / You’re Gonna Miss Me / Hand Of Law / Hit Them Again

Geen opmerkingen:

Een reactie posten