In
Phoenix, Arizona heten ze in de jaren zestig The Beans; na hun
verhuizing naar San Francisco, Californië in 1972 The Tubes. Met
z'n zevenen zijn ze en ze maken naam met hun spectaculaire
live-optredens, die nog sensationeler worden als satirisch
sekssymbool Re Styles zich bij de zeven mannen aansluit. The Tubes
zijn totaaltheater; zijn een mediaspektakel van gargantueske
proporties. Maar ondanks de successen van de peperdure rockshows,
blijft de plaatverkoop sterk achter. De albums, zwaar aangezet en met
een hutspot aan stijlen, lijden jammerlijk aan een gebrek aan
coherentie. Dat kan beslist niet gezegd worden van het vierde album
Remote
Control,
een titel die de lading volledig dekt: een concept-album geheel
gewijd aan de tv-verslaving van de moderne mens. De meest geschikte
producer voor dit nu-of-nooit-project is popprofessor Todd Rundgren,
zelf ook niet vies van groteske rock-'n'-roll. De samenwerking werpt
zijn vruchten af want The Tubes zijn dit keer ingekapseld in een
modern elektronisch-experimenteel kader, waarbij de nadruk ligt op
speelse arrangementen en doorwrochte melodieën. Pompeus en
proggy
– ingewikkeld toetsenwerk en snelle gitaarnoten – zijn The Tubes
nog steeds, maar de kracht van de liedjes, de onderlinge samenhang en
het concept van de mens die verzwolgen wordt door televisie en
entertainment – gesymboliseerd in het rake hoesdesign – maken van
Remote
Control een
visionair rockalbum. Platenmaatschappij A&M denkt daar geheel
anders over en zet The Tubes bij het vuilnis.
Turn
Me On / TV Is King / Prime Time / I Want It All Now / No Way Out /
Getoverture / No Mercy / Only The Strong Survive / Be Mine Tonight /
Love's A Mystery (I Don't Understand) / Telecide
Geen opmerkingen:
Een reactie posten