Stanley
August Miesegaes, Sam, was een in Zwitserland wonende Nederlandse
miljonair met een bijzondere hobby: hij sponsorde op persoonlijke
titel een band, The Joint – of eigenlijk diens zanger en componist,
Richard Davies. Want ondanks de op Miesegaes' kosten aangeschafte
instrumenten en apparatuur zijn de talenten van The Joint
teleurstellend en dus verlangt Sam van Davies dat hij de overige
bandleden de laan uitstuurt, waarna in augustus ’69 via de Melody
Maker nieuwe bandleden aangezocht worden: Wanted: lead
guitarist plus vocals, bass guitarist plus vocals, drummer.
Gerekruteerd wordt, naast een gitarist en een drummer, de 19-jarige bassist en toetsenist Roger Hodgson. De bandnaam ontleent het net gevormde kwartet aan een roman van R.H. Davies: Supertramp. Miesegaes blijft flink investeren in de band; vertrouwen ontlenend aan de vruchtbare samenwerking tussen Davies en Hodgsen. Dit levert een tweetal albums op, maar geen grote successen – zodat Miesegaes in 1972 de banden met Supertramp verbreekt; hen het geïnvesteerde instrumentarium schenkt en hen zo’n 60.000 pond kwijtscheldt. Het lijkt het einde van Supertramp, maar Davies en Hodgsen formeren een nieuwe band met bassist Dougie Thomson, saxofonist John Helliwell en Bees Make Honey-drummer Bob Benberg. Ze krijgen bovendien van A&M Records de gelegenheid om met producer Ken Scott op het platteland van Somerset te werken aan nieuw materiaal, dat vervolgens gedurende februari tot en met juni 1974 vastgelegd wordt in de Trident-studio, Rampant Studios en Scorpio Sound-studio; alle in Londen.
Het resultaat van de samenwerking met Ken Scott is een album dat de kwaliteit heeft die Miesegaes voor ogen stond – en meer nog: Crime Of The Century is een mijlpaal van de jaren zeventig-rock; een lichtend baken in de oceaan van muzikale diversiteit; een klassieker van de middelbare school-jongeren – dit laatste misschien wel veroorzaakt door de klassieke opener ‘School’. Het zet de toon voor de kenmerkende lichtvoetige, atmosferische symfonische rock, die vooral aangedreven lijkt door de hypnotiserende elektrische piano, het handelsmerk van Supertramp – naar het lichtende voorbeeld van Procol Harum. Het gewicht van Crime Of The Century wordt mede bepaald door gedragen, dynamische Davies/Hodgson-songs als 'Hide In Your Shell', 'Asylum', 'Rudy' en 'Crime Of The Century' – alle opgetrokken uit meeslepende melodieën, feeërieke toetsen, barokke strijkers, venijnige gitaren en Ken Scotts verfijnde productie. Gepaard aan de single 'Dreamer' wordt Crime Of The Century Supertramps doorbraakalbum en de voorbode van nog grotere successen, die de groep in feite dankt aan diens mecenas – respectvol geëerd op de achterkant van de hoes van Crime Of The Century: To Sam.
Gerekruteerd wordt, naast een gitarist en een drummer, de 19-jarige bassist en toetsenist Roger Hodgson. De bandnaam ontleent het net gevormde kwartet aan een roman van R.H. Davies: Supertramp. Miesegaes blijft flink investeren in de band; vertrouwen ontlenend aan de vruchtbare samenwerking tussen Davies en Hodgsen. Dit levert een tweetal albums op, maar geen grote successen – zodat Miesegaes in 1972 de banden met Supertramp verbreekt; hen het geïnvesteerde instrumentarium schenkt en hen zo’n 60.000 pond kwijtscheldt. Het lijkt het einde van Supertramp, maar Davies en Hodgsen formeren een nieuwe band met bassist Dougie Thomson, saxofonist John Helliwell en Bees Make Honey-drummer Bob Benberg. Ze krijgen bovendien van A&M Records de gelegenheid om met producer Ken Scott op het platteland van Somerset te werken aan nieuw materiaal, dat vervolgens gedurende februari tot en met juni 1974 vastgelegd wordt in de Trident-studio, Rampant Studios en Scorpio Sound-studio; alle in Londen.
Het resultaat van de samenwerking met Ken Scott is een album dat de kwaliteit heeft die Miesegaes voor ogen stond – en meer nog: Crime Of The Century is een mijlpaal van de jaren zeventig-rock; een lichtend baken in de oceaan van muzikale diversiteit; een klassieker van de middelbare school-jongeren – dit laatste misschien wel veroorzaakt door de klassieke opener ‘School’. Het zet de toon voor de kenmerkende lichtvoetige, atmosferische symfonische rock, die vooral aangedreven lijkt door de hypnotiserende elektrische piano, het handelsmerk van Supertramp – naar het lichtende voorbeeld van Procol Harum. Het gewicht van Crime Of The Century wordt mede bepaald door gedragen, dynamische Davies/Hodgson-songs als 'Hide In Your Shell', 'Asylum', 'Rudy' en 'Crime Of The Century' – alle opgetrokken uit meeslepende melodieën, feeërieke toetsen, barokke strijkers, venijnige gitaren en Ken Scotts verfijnde productie. Gepaard aan de single 'Dreamer' wordt Crime Of The Century Supertramps doorbraakalbum en de voorbode van nog grotere successen, die de groep in feite dankt aan diens mecenas – respectvol geëerd op de achterkant van de hoes van Crime Of The Century: To Sam.
School
/ Bloody Well Right / Hide In Your Shell / Asylum / Dreamer / Rudy /
If Everyone Was Listening / Crime Of The Century
Geen opmerkingen:
Een reactie posten