Marc Ford | Holy Ghost

Er is bijna een kwart eeuw voorbij gegaan tussen Marc Fords debuut met Burning Tree (1990) en zijn geweldige countryrockplaat Holy Ghost. Ford verdiende zijn sporen als supergitarist in The Black Crowes en produceerde sleutelplaten als Mescalito van Ryan Bingham en The Pines van Phantom Limb. Maar het liet ook zijn sporen na: drank en drugs eisten zijn tol, zodat een veel ouder gezicht dan dat van de 47-jarige Ford de luisteraar aanstaart op de voorkant van Holy Ghost. De muzikale inhoud van Fords vijfde soloplaat is hier overigens volledig mee in overeenstemming: bitterzoete, warmbloedige, klassieke countryrock. Als begeleidingsband huurde Ford het ontmantelde Phantom Limb in, opgevuld met moeders de vrouw Kirsten en zoon Elijah (waar we nog meer van gaan horen). Het resultaat is een soulvol, laidback americana-album waarop Ford jaren zeventig Westcoast met countrysoul vermengt. De sfeer op Holy Ghost doet dan ook beurtelings denken aan J.J. Cale en Jackson Browne; de laatste vooral vanwege het David Lindley-achtige gitaarspel, zoals bijvoorbeeld in 'Dancing Shoes'. Ook is qua sfeer en feel Neil Youngs Harvest nooit ver weg, getuige het weemoedige 'Just A Girl'. De countrysoul van 'Call Me Faithful' sluit een prachtig doorleefde rootsplaat af.

If I'd Waited / Blue Sky / Dancing Shoes / Dream #26 / In You / I'm Free / Just A Girl / You Know What I Mean / Turquoise Blue / Sometimes / Badge Of Descension / Call Me Faithful