Het zijn vooral toevallige ontmoetingen die een singer-songwriter, een straatmuzikant, twee schoorsteenvegers en de toetsenist van Oasis in 2010 bij elkaar brengen. In een vochtige kelder in Buckfastleigh, aan de rand van het ruige Dartmoor-gebied, komt in een bestek van een paar maanden een repertoire tot stand van progressive rock en psychedelische folk. De composities van zanger Paul Evans hebben een sterke hang naar de progrock van de jaren zeventig; in het bijzonder naar de Canterbury Scene. Ex-Kula Shaker- en Oasis-toetsenist Jay Darlington brengt zijn Hammond, mellotron en autoharp mee en gezamenlijk – met daarbij nog fluitiste Rowan Day – springen de zes op de Magic Bus.Het in eigen beheer opgenomen en uitgebrachte zelfgetitelde debuut is pure rural prog. Magic Bus transcendeert namelijk een wereld van eeuwenoude bossen en rollende velden, van tovenaars en mythische sprookjesfiguren – en revitaliseert de muziek van King Crimson, Pink Floyd en Caravan. De prachtige dromerige, landelijke eigen composities blijken nauwelijks verhulde verwijzingen naar de progklassiekers. 'City Of Sand' refereert met zijn Fripp-achtige gitaarwerk aan In The Court Of The Crimson King; het fantastisch zwevende 'Gods Of The Mountain' aan Pink Floyds Atom Heart Mother; en lome, pastorale songs als 'Magic Bus', 'Tucan Pyramid' en 'Back To The Garden' lijken outtakes van Caravans In The Land Of Grey And Pink.
Magic Bus is een met veel liefde gemaakt eerbetoon aan de klassiekers van de progrock, maar is, hoewel tot obscuriteit gedoemd, op zichzelf beschouwd een bijzonder sfeervolle plaat; een knap gemaakte pastiche; en ook: een retroklassiek album van statuur.
City Of Sand / Magic Bus / Gods Of The Mountain / Tucan Pyramid / Holy Road / Milky Way / Back To The Garden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten