En plotseling is daar Justin Vernon die onder het nom de plume Bon Iver – goede winter – in 2008 op imponerende wijze debuteert met For Emma, Forever Ago. Opgenomen in de afzondering van de winterse bossen in noordelijk Wisconsin in zijn vaders blokhout, is Bon Ivers debuut een monument van ontbering, loutering en beklemmende eenzaamheid. Man met baard en opgelapte gitaar, dat was het beeld van Justin Vernon. Hoe anders is dat als in de zomer van 2011 het zelfgetitelde Bon Iver verschijnt; een kleurrijk, orkestraal meesterstuk. In de periode tussen de twee platen transformeert Vernon zijn one man band tot een uitgebreid orkest met gitaristen, toetsenisten en blazers. De live-optredens zijn rijk geornameteerd en simpelweg indrukwekkend, waarmee de verwachtingen voor Bon Ivers tweede hoog worden opgeschroefd. Bon Iver blijkt niets minder dan een gedaantewisseling – niet alleen qua bezetting maar ook muzikaal, want verstilling, emotie en orkestrale schoonheid gaan een schitterend verbond aan. Gecentreerd rond Justin Vernons fluwelen falsetto ontvouwt zich een fascinerend muzikaal decor, dat ten volle bijdraagt aan de ronduit schitterende songs. 'Perth' is met zijn elektrische gitaren en roffelende drums direct al de toonzetting van wat komen gaat: houtblazers, strijkers, mellotron en pedal steel – bespeeld door de grote Greg Leisz. Dat alles omlijst barokke, in schoonheid gedrenkte liedjes als 'Minnesota, WI', 'Holocene' en 'Towers' en biedt daarbij plaats aan de ijle synthesizer in 'Calgary', de betoverende, repetitieve piano in 'Wash' en de versneld opgenomen elektrische gitaren en de klarinet in 'Beth/Rest'. Bon Iver genereert een werkelijk panoramisch geluidsdecor, dat in combinatie met Vernons melancholische, gelaagde falsetstem van deze tweede Bon Iver-plaat een betoverend meesterwerk maakt.Perth / Minnesota, WI / Holocene / Towers / Michicant / Hinnom, TX / Wash / Calgary / Lisbon, OH / Beth/Rest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten