Ten onrechte weggezet als New Romantic, is Modern English eerder een doem-postpunkband in de traditie van Joy Division, en dus op zijn plaats op het 4AD-label. Loodzwaar en pretentieus is Modern English wel, getuige de deprimerende en duistere singles en het debuutalbum Mesh & Lace in 1981. Maar Modern English vindt zichzelf opnieuw uit – en zoekt het licht op. Met producer Hugh Jones, altijd goed voor een klare, pastorale sound, nemen de vijf van Modern English in de Rockfield Studios in Wales hun tweede lp op, After The Snow. Gebleven zijn de wat gezwollen vocalen, de schrapende elektrische gitaar en de zwierige keyboards, maar nu tegen de achtergrond gedrongen ten faveure van sprankelende folkrockliedjes als ''Someone's Calling', 'I Melt With You' en 'Tables Turning', terwijl het schitterend rustieke 'Carry Me Down' vooral opvalt door tinkelende akoestische gitaren en een feërieke dwarsfluit. Een beter album dan After The Snow, uitgebracht in de lente van 1982, zal Modern English niet meer maken.Someone's Calling / Life In The Gladhouse / Face Of Wood / Dawn Chorus / I Melt With You / After The Snow / Carry Me Down / Tables Turning
Geen opmerkingen:
Een reactie posten