Clover | Fourty Niner

Hoewel nergens op de hoes vermeld is Elvis Costello’s begeleidingsband op My Aim Is True de band Clover. Het is vermoedelijk het bekendste wapenfeit van de Westcoast countryrockgroep die al in 1970 zijn eerste lp uitbracht. Op grond van het debuut Clover en de opvolger Fourty Niner haalden het notoire Stiff-duo Jake Riviera en Dave Robinson en Clover-fan Nick Lowe de band in 1976 naar Engeland. Clover was aan het begin van de jaren zeventig van een grote muzikale invloed geweest op Nick Lowe en zijn band Brinsley Schwarz en nu kon Lowe iets terugdoen door het armlastige Clover in te huren als sessieband. Vanaf 1971 tot halverwege 1976 moest het kwartet uit San Francisco het stellen zonder een platencontract, op de been gehouden door vriendschap, frustratie en live-optredens in de Bay Area. De band ontstaat begin 1967 als Outfit-gitarist en -bassist John Ciambotti toetreedt tot The Tiny Hearing Aid Company, dan bestaande uit Alex Call (zang, gitaar, piano), John McFee (leadgitaar, pedal steel, orgel, tuinbroek) en Mitch Howie (drums). Een nietszeggende naam is snel bedacht: Clover. Op 4 juli 1967 vindt het eerste optreden van Clover plaats, waarna er gedurende twee jaar vele zullen volgen in zalen als The Avalon en The Fillmore. Op voorspraak van Creedence Clearwater Revival vindt Clover in 1969 onderdak bij Fantasy Records. Met aspirant-producer en fiddlespeler Ed Bogas neemt Clover onder primitieve omstandigheden het zelfgetitelde debuut op, een recept dat Clover een jaar later met Fourty Niner zal herhalen. Het verschil is echter dat de muzikanten en producer beter en ervarener zijn. Fourty Niner is dan ook een uitstekende Westcoast countryplaat met overwegend laidback countryrocksongs die net als The Band de sfeer van het Amerikaanse platteland ademen. In deze songs – ‘Harvest’, ‘Old Man Blues’, ‘Mr. Moon’, ‘Mitch’s Tune’ – worden de hoofdrollen opgeëist door de soulvolle zang van Alex Call en het prachtige pedal steel- en orgelspel van John McFee. Variatie is er in de vorm van ‘Sunny Mexico’, een uitstapje naar Amerika’s zuiderburen, de countrysoul van ‘If I Had My Way’, de swampsound van ‘Sound Of Thunder’ en het meer rockende ‘Keep On Trying’, voorzien van een venijnige McFee-gitaarsolo. Fourty Niner is een gevarieerd en bijzonder sfeervol countryrockalbum, maar wegens totaal gebrek aan promotie van Fantasy – labelgenoot CCR verkoopt immers ook zichzelf – wordt het album een commerciële mislukking. Vlak na de release van Fourty Niner verlaat Clover Fantasy en het zal vijf jaar duren van ploeteren, bezettingswisselingen en sessiewerk – John McFee speelt pedal steel op Van Morrisons Tupelo Honey en Steve Millers Fly Like An Eagle – voordat Clover weer een platendeal weet te bewerkstelligen. In Engeland. Maar een countryrockband in het Engeland van Stiff, new wave en punk is ook geen succes. Ook al zijn de Californiërs de zeer adequate en superstrakke begeleiders op Elvis Costello’s revolutionaire debuut, obscuur is Clover altijd gebleven.

Harvest / Keep On Trying / Old Man Blues / Fourty Niner / Sound Of Thunder / Chicken Butt / Mr. Moon / Love Is Gone / Mitch’s Tune / Sunny Mexico / If I Had My Way