Shoegaze:
bleke jonkies in kleurige t-shirts die onder het genot van een
pilletje naar hun schoenen staren. Voorafgegaan door de gruisrock van
The Jesus & Mary Chain en de stonede pop van The Stone Roses is
shoegaze – zwaar leunend op vervormde gitaarmuren – eind jaren
tachtig een ferme opleving in de Britse gitaarpop met bands als My
Bloody Valentine, Moose en Ride.
Ride,
opgericht in Oxfordshire door de zanger/gitaristen Mark Gardener en
Andy Bell, komt al snel onder contract bij het hippe Creation-label
en brengt met succes drie ep's op de markt, alvorens in 1990 het
spraakmakende debuut Nowhere
op
major Sire verschijnt. Opvolger Going
Blank Again (1992)
bevestigt Ride's reputatie en ook niet meer dan dat. Het derde album
moet weer wat bijzonders worden en herbergt dan ook verrassenderwijs
Amerikaanse invloeden. Ride is in '92 op tournee geweest door de
Verenigde Staten en heeft in Californië zijn heil gezocht bij
producer George Drakoulias (The Black Crowes), maar keert toch terug
naar Londen – naar producer John Leckie en de Abbey Road-studio's –
voor de opnamen voor het cruciale derde album: Carnival
Of Delight.
Toch hebben de folkrock-invloeden van Buffalo Springfield en The
Byrds hun werk gedaan: 12-snarige rinkelgitaren, zweverige zang en
Westcoast-psychedelica springen in en uit het klankbeeld van het
fascinerende Carnival
Of Light. Verder
valt de rollende Hammond op in 'Moonlight Medicine', de elektrische
piano in het swingende 'From Time To Time' en de hemelse meerstemmige
zang in het adembenemende 'Only Now'. En meer: even Byrdsy als
'Natural Grace' klinkt, zo puur Beatlesk is 'How Does It Feel To
Feel?' Gardener en Bell – onzeker over Ride's toekomst – hebben
zichzelf niettemin overtroffen in prachtige liedjes die
schoegazer-gitaren, zangharmonieën en 18-karaats melodieën
combineren. Men draaie: '1000 Miles', 'Birdman', 'Crown Of Creation',
'Magical Spring' of 'I Don't Know Where It Comes From' .
Uitgebracht
in 1994 is Carnival
Of Light – te
midden van alt.klassiekers als
dEuS'
Worst Case Scenario,
Live's Throwing
Copper en
Pavements Crooked
Rain Crooked Rain – een
van de meest imposante releases van dat jaar. Onsuccesvol is de plaat
echter wel; een gewenste internationale doorbraak zit er helaas niet
in. Dat heeft als onvermijdelijk gevolg dat Ride in 1995 uiteenvalt.
Carnival
Of Light bewijst
achteraf – en alleen dan – het ongelijk van Gardener en Bell,
want wat is dit Ride-album een fantastische plaat.
Moonlight
Medicine / 1000 Miles / From Time To Time / Natural Grace / Only Now
/ Birdman / Crown Of Creation / How Does It Feel To Feel? / Endless
Road / Magical Spring / Rolling Thunder / I Don't Know Where It Comes
From
Geen opmerkingen:
Een reactie posten