Maria McKee | Life Is Sweet

Maria McKee stond aan de wieg van de algehele herwaardering van de rootsrock – die nog voortduurt tot de dag van vandaag. De hernieuwde belangstelling voor traditionele, op country, blues en rhythm & blues geschoeide rock ontstond in de punkscene van Los Angeles. Gebaseerd op de gejaagde garagepunk van The Gun Club en The Cramps, waren het rootsbands als The Blasters, Los Lobos en The Beat Farmers en cowpunkers als Blood On The Saddle, Rank And File en Lone Justice die de punkrock een tree verder de evolutieladder op hielpen. De laatste, Lone Justice, werd aangevoerd – en aangevuurd – door Maria McKee. McKee, geboren in 1964, is een typisch product van de Californische hippiecultuur, groeit op in een gebroken gezin en is de halfzuster van Bryan MacLean, gitarist van de legendarische sixtiesband Love. Samen met hem doet ze haar eerste optredens in lokale clubs, waaronder de hippe Whisky-a-G-Go. Maria McKee is nog een teenager als ze in 1982 haar versie van een countrypunkband opricht: Lone Justice. Nog voor de debuutplaat komen McKee en haar mannen dankzij Linda Ronstadt onder contract bij Geffen Records en hier begint het gemanipuleer van de grote platenjongens. Lone Justice wordt flink gehyped en de gelijknamige debuutplaat krijgt met Jimmy Iovine zijn gelikte producer. Onder druk van Geffen formeert McKee een nieuwe Lone Justice en maakt in 1987 onder productionele leiding van Miami Steve VanZandt het gladgestreken en mislukte Shelter. Ondertussen heeft Maria McKee wel Undertones-zanger Fergal Sharkey met ‘A Good Heart’ van een wereldhit voorzien. McKee heeft talent in overvloed, daar zijn de executives bij Geffen het over eens en dus dient zij een solo-carrière te starten. Al in 1989 verschijnt het door Mitchell Froom geproduceerde Maria McKee. Het is een tamelijk tamme cd waarop te horen is dat een onzekere McKee haar definitieve vorm nog niet gevonden heeft. Maar dan scoort ze een regelrechte wereldhit met ‘Show Me Heaven’, afkomstig van de Tom Cruise-speelfilm soundtrack Days Of Thunder en waarin ze figureert naast arrivé’s als Elton John, Tina Turner en Chicago.
Hoewel nog steeds gebonden aan Geffen Records, vangt McKee’s interessante muzikale fase aan met You Gotta Sin To Get Saved, een fraaie countryrock-cd waarop Maria McKee’s talenten nu wel eens tot haar recht komen; hier is een gerijpte en gelouterde zangeres aan het werk. Met ondersteuning van Lone Justice-leden van het eerste uur Marvin Etzioni en Don Heffington, The Jayhawks Mark Olson en Gary Louris en producer George Drakoulias levert McKee een sfeervolle plaat af, geworteld in country, folk en gospel.
Wie verwacht dat Maria McKee voortborduurt op de ingeslagen weg komt bedrogen uit. McKee maakt namelijk een muzikale ommezwaai en komt in 1996 met een inktzwarte rockplaat: Life Is Sweet. Samen met haar muzikale partner uit de Lone Justice-tijd, Bruce Brody, neemt McKee in verschillende studio’s in Los Angeles een dozijn heftige rocknummers op. Slechts ondersteund door drummer en bassist, en het nadrukkelijke toetsenspel van Brody, schreeuwt McKee de longen uit haar lijf in emotionele rocksongs. Ze gilt en raspt, reikt naar duizelingwekkende hoogten en peilloze diepten en pleegt daarmee een frontale aanval op de argeloze luisteraar. Life Is Sweet is geen eenvoudige kost; Life Is Sweet is een ontlading, een katharsis. Nog opvallender dan McKee’s stem is het gierende en rafelige gitaargeluid dat ze produceert op haar Gibson Les Paul. Al gelijk in de opener ‘Scarlover’ zet ze de toon met een rauwe gitaarsound die beton doet scheuren en die in extreem grote mate de herinnering oproept aan Mick Ronson, Bowie’s vroegere gitarist. Maar ook McKee’s geëxalteerde performance, evenals haar barokke composities, doen denken aan David Bowie ten tijde van Aladdin Sane. Life Is Sweet biedt talloze hoogtepunten in de vorm van ‘This Perfect Dress’, ‘I’m Not Listening en ‘I’m Awake’ met zijn ijzige mellotron, dreigende gitaar en melodramatische strijkers. De echte hoogtepunten worden echter gevormd door het claustrofobische ‘Absolutely Barking Stars’ – I’m tearing at the seam but it never comes apart – en het naar een briljante climax gevoerde titelnummer ‘Life Is Sweet’, een titel die alleen maar cynisch opgevat kan worden. Hoe het ook zij; Life Is Sweet is zowel een onvervalste heavy glamrockplaat als een gevaarlijk en angstaanjagend album.
Hoe de toekomst er ook voor Maria McKee uit gaat zien – pas na zeven jaar en losgeweekt van Geffen verschijnt haar volgende cd – Life Is Sweet is hoe dan ook de dark horse in haar oeuvre. Grote kans dat Life Is Sweet de geschiedenis in zal gaan als Maria McKee’s barokke meesterwerk.
Scarlover / This Perfect Dress / Absolutely Barking Stars / I’m Not Listening / Everybody / Smarter / What Else You Wanna Know / I’m Awake / Human / Carried / Life Is Sweet / Afterlife