Indian Summer | Upriver

Indian Summer. De browser van het Nederlands Pop Instituut geeft geen enkel resultaat; Indian Summer bestaat niet bij het NPI. Zoekmachines op het internet laten evenmin informatie los. Nergens lijkt er informatie te bestaan over Indian Summer, een Nederlandse countryrockband die in 1992 een magnifieke cd op de wereld losliet. Met als resultaat: zilch.
Indian Summer heeft zich niet kunnen manifesteren in het Nederlandse muzikale landschap, terwijl juist in de begin jaren negentig er volop aandacht was voor de ontwikkeling van een volwassen popcultuur. Het pad geplaveid door de Amsterdamse gitaarschool – met in de voorhoede Claw Boys Claw en Fatal Flowers – ontstonden er ook buiten Amsterdam lokale scenes die interessante bands opleverden. Een nieuwe gitaarlichting met als voorname exponenten De Artsen (later getransformeerd tot Bettie Serveert), Hallo Venray, Blue Guitars, The Prodigal Sons, The Serenes, Daryll-Ann en ook Indian Summer baseerde zich op klassieke rock en vermengde dat met folk- en countryrock-elementen. Vooral de laatste – Indian Summer – toonde zich een spannende hybride van gitaarrock en countryrock; met de nadruk op het laatste.
Indian Summer werd opgericht in Nijmegen, bestond uit zes bandleden en werd aangevoerd door zanger en componist Marc Brand. De band verdiende in 1990 een ereplaats tijdens de Roos van Nijmegen, een regionale talentenwedstrijd, en kwam hierdoor onder de aandacht van het Haagse platenlabel VAN. Indian Summer maakte vervolgens door hun intense optredens veel indruk op VAN, zodat het label de enige juiste beslissing nam: het bood Indian Summer aan een cd op te nemen.
In 1992 – een topjaar wat de doorbraak van de Nederlandse alternatieve gitaarrock betreft – verschijnt Upriver, een debuut waar Indian Summer voor altijd trots op mag zijn. Upriver is namelijk een ijzersterke countryrockplaat, die zelfs naar internationale maatstaven gemeten een van de beste platen in het genre is in het muziekjaar 1992. Indian Summer behoort vanzelfsprekend niet tot de originators van het genre dat zich op het kruispunt bevindt van gitaarrock en country, maar betoont zich wel op een respectvolle manier schatplichtig aan iconen als The Byrds, Warren Zevon en natuurlijk Neil Young. In die zin kan Indian Summer vergeleken worden – en de vergelijking doorstaan – met een band als R.E.M. Natuurlijk is de scope waarbinnen Indian Summer acteert van een totaal andere orde dan die van R.E.M., maar het zou – zeker in retrospect – een grote vergissing zijn om Indian Summer af te doen als epigonen. Indian Summer is namelijk uitstekend gekwaliceerd en zou, wellicht arbitrair, een wereldband hebben kunnen zijn, ware ze afkomstig geweest uit Amerika of Engeland. Helaas is dat niet zo, maar dat doet totaal niets af aan de kwaliteit van Upriver.
Upriver trapt af met het opzwepende en fraaie ‘Every Flower’ en hierin komen gelijk de kenmerkende elementen naar voren: de dubbele gitaarline-up – met een wisselwerking tussen de ritmische slaggitaar en de soepele soli van de leadgitarist – en de samenzang tussen Marc Brand en zangeres Lisa Pals. Deze samenzang roept de herinnering op aan de ultieme tandem Gram Parsons/Emmylou Harris en dat is een kwaliteit die de gehele plaat naar een hoger plan tilt. Marc Brand bedient zich daarbij van een cowboy- en westernachtige vocabulaire, waarbij hij obligate beeldtaal niet bepaald schuwt. Niettemin roepen de nummers een reële sfeer op van dorre landschapen, verlaten weggetjes en zinderende temperaturen – desertrock in optima forma. Hoogtepunten zijn er in overvloed, zoals ‘Southern Land’ met een gitaarsolo die qua intensiteit en sfeer niet ver verwijderd is van Neil Youngs ‘Like A Hurricane’, ‘For That Day’, met jankende pedal steel en ‘Long Forgotten Trails’ met zijn messcherpe en bloedmooie samenzang. Upriver sluit op zinderende wijze af met het epische – en ruim acht minuten klokkende – ‘The Hollow Road’. Een schitterend slotakkoord van een zeer overtuigende en fantasievolle cd.
Het blijft echter bij een cd. Indian Summer ondernam nog een tournee langs de vaderlandse podia, maar het lijkt erop dat de band als snel ontbonden werd. Op het platenfront werd nooit meer iets vernomen van deze uiterst talentrijke band. Zoals gezegd, zowel componist Marc Brand als Indian Summer is helaas geen voetnoot gegund in de historie van de Nederlandse popmuziek. En dat is een groot onrecht.
Every Flower / High Rider / Falling To Pieces / For That Day / Wind In My Hair / Long Forgotten Trails / Badlands / Bigger Than You / Osma / Southern Land / Wind All The Way / The Hollow Road