De
release van Blue Ash’ debuutalbum is in 1973 geen commercieel
succes. De critici daarentegen zijn enthousiast en omdat No More,
No Less meer dan eens opduikt tussen de ultieme favorieten van,
vooral, Amerikaanse rockcritici mag de plaat als een cultalbum worden
beschouwd. Blue Ash bestaat uit vier schoolvrienden uit Youngstown,
Ohio die sinds 1969 de bars van het midwesten onveilig maken met hun
aanstekelijke set van covers van The Who, The Beatles, The Kinks en
The Byrds. Blue Ash blinkt uit in het overenthousiast en overtuigend
neerzetten van de drieminuten-popsong, wat de band een contract met
Mercury oplevert. Het in mei ’73 uitgebrachte No More, No Less
laat zich – in weerwil van de heersende trend van complexe muziek
en lange solo’s – kenmerken als catchy gitaarpop met stevige
gitaren en meerstemmige zang. Opvallend tussen de
hoofdzakelijk eigen composities zijn de Beatles-cover ‘Anytime At
All’, de obscure Dylan-song ‘Dusty Old Fairgrounds’, de Byrdsy
countryrock van ‘I Remember A Time’, het Buffalo
Springfield-achtige ‘What Can I Do For You’ en de single annex
culthit ‘Abracadabra (Have You Seen Her?)’. De twaalf
liedjes vormen tezamen een uitstekend powerpop-album dat zich
verhoudt met het werk van Blue Ash’ tijdgenoten Raspberries en
Badfinger. Een doorbraak blijft echter uit, waardoor Blue Ash een
jaar later door Mercury op straat wordt gezet. Een opvolger op
Playboy Records in 1979 verandert niets aan de cultstatus die Blue
Ash bezit en blijft bezitten.
Abracadabra
(Have You Seen Her?) / Dusty Old Fairgrounds / Plain To See / Just
Another Game / I Remember A Time / Smash My Guitar / Anytime At All /
Here We Go Again / What Can I Do For You? / All I Want / Wasting My
Time / Let There Be Rock
Geen opmerkingen:
Een reactie posten