Wishbone Ash | Argus

Voor superieur dubbelloops gitaarwerk moet je bij Wishbone Ash zijn. Wishbone Ash heeft een reputatie van oeverloos gitaar-gesoleer; gepriegel op de vierkante millimeter, en inderdaad, dat is zo. Maar wat een lyrisch vernuft; wat een uitdrukkingsvaardigheid; en wat een opzwepend en adrenalineverhogend gitaristisch vuurwerk. Wat Wishbone Ash echter bijzonder maakt, is dat de gitaarsolo’s ondergeschikt blijven aan de compositie, aan de song. De groep maakt inventief gebruik van stijlfiguren uit de folk, progressieve rock en hardrock – wat overigens geheel past in het tijdsbeeld van de vroege jaren zeventig. In 1972 is Wishbone Ash gevestigd in Londen, heeft zij een Amerikaans platenlabel en wordt ze gemanaged door de latere Police-manager Miles Copeland. Martin Turner (zang, bas), Andy Powell (gitaar, zang), Ted Turner (gitaar,zang) en Steve Upton hebben dan hun derde lp opgenomen, Argus – hun meesterstuk. De gehelmde ridder op de hoes – Argus met de spiedende ogen – staat symbool voor de mythische benadering van het tijdsbegrip, historie en oorlog. De Wishbone Ash-muzikanten zijn op Argus de metaforische krijgers op zoek naar verlichting. De ruim negen minuten klokkende opener ‘Time Was’ is aan de lange kant, maar wel een prima opmaat voor al het fraais wat komen gaat. ‘Sometime World’ zet de twin-lead gitaren van Powell en Turner in vuur en vlam en ‘Blowin’ Free’, het toekomstige lijflied van de Ash-fans, sluit kant 1 af. Het poëtische ‘Leaf And Stream’ zit op kant 2 ingeklemd tussen nagenoeg de meest fantastische Britse gitaarsolo-trilogie denkbaar: ‘The King Will Come’, ‘Warrior’ en ‘Throw Down The Sword’. Drie klassieke rocknummers met een spannende opbouw, schitterende melodielijnen en ongenaakbaar mooi gitaarspel. Stuk voor stuk een perfecte showcase voor de talenten van Ted Turner en Andy Powell; soms samensmeltend in een opzwepende riff, maar meestal tegen elkaar opspelend, elkaar uitdagend. Ted Turners spel is elegant, lyrisch en troostend, tegenover het priemende, glasachtige, virtuoze spel van Powell. Met deze drie magistrale songs is Wishbone Ash op de toppen van zijn kunnen. Het verleent Argus de status van kroonjuweel van Wishbone Ash’ oeuvre. Dat vindt het Britse publiek ook. Zowel door de lezers van Melody Maker als Sounds wordt Argus in 1972 verkozen tot lp van het jaar. Wishbone Ash zelf weet ook heel goed waar hun kwaliteiten liggen. Het in 1973 gereleasde live-dubbelalbum Live Dates opent met een plaatkant overdonderende en majestueuze rock: ‘The King Will Come’, ‘Warrior’ en ‘Throw Down The Sword’.

Time Was / Sometime World / Blowin’ Free / The King Will Come / Leaf And Stream / Warrior / Throw Down The Sword