zaterdag 8 juni 2013

Any Trouble | Where Are All The Nice Girls?

Elvis Costello, Joe Jackson en Wilko Johnson gingen eens gekleed als saaie kantoorklerken. Clive Gregson – jaren vijftig-kostuum, skinny tie, brilletje – ook, alleen wás hij, werkzaam bij de sociale dienst in Manchester, een kantoorklerk. Maar ook zanger, gitarist, componist en bandoudste van Any Trouble. Gregson, in 1979 24 jaar, is vier jaar ouder dan Chris Parks (gitaar), Phil Barnes (bas en zang) en Mel Hanley, en verwerkt zijn echtscheiding door het schrijven van komisch-zielige teksten. Any Trouble neemt op een regenachtige middag vijf van die liedjes op en brengt in eigen beheer de single ‘Yesterday’s Love’/’Nice Girls’ uit. De single krijgt airplay van John Peel en als het liedje onder de aandacht komt van Stiff Records is een contract snel getekend. Any Trouble past met zijn op soul, pop en rhythm & blues geschoeide new wave prima bij Stiff; Gregson wordt niet voor niets steeds weer vergeleken met Elvis Costello. Dat dat waar is, wordt bevestigd als de debuutplaat Where Are All The Nice Girls? in de zomer van 1980 verschijnt. Any Trouble houdt een steady beat aan, passend bij de tijdgeest waarin Costello en Joe Jackson een belangrijke rol vervullen. In de uptempo-songs rinkelen de akoestische gitaren en jengelen de Fenders en de Rickenbackers. Niettemin zijn de midtempo-songs, met veel soulinvloeden, aanstekelijke achttien-karaats liedjes. In die zin is ‘Girls Are Always Right’ een klassieke new wave-song, waar ‘Nice Girls’ overigens nauwelijks voor onder doet. Het doordachte van Where Are All The Nice Girls? is dat de introspectie fraai wordt afgewisseld met bitterzoete en intelligente popliedjes als ‘Second Choice’, ‘Playing Bogart’ en ‘Romance’. De lp wordt goed ontvangen, maar Any Trouble blijft in de schaduw van de grote broers. Drie platen, vier jaar en vele muzikantenwisselingen later trekt Clive Gregson definitief de stekker uit Any Trouble. Altijd al een fan van de folkrock van Richard en LindaThompson, vormt Gregson dan een folkduo met Christine Collister. In 1992 gaat Clive Gregson vanuit Nashville als solo-artiest verder, met redelijk succes. Toch zal hij nooit een mooier liedje schrijven dan ‘Girls Are Always Right’.

Second Choice / Playing Bogart / Foolish Pride / Nice Girls / Turning Up The Heat / Romance / The Hurt / Girls Are Always Right / Honolulu / (Get You Off) The Hook

Geen opmerkingen:

Een reactie posten