Zo rond 1991 is Toad The Wet Sprocket, in Amerika althans, op zijn commerciële hoogtepunt. In Nederland doet de band uit Santa Barbara, Californië hoegenaamd niets. In het thuisland echter, scoort Toad The Wet Sprocket – hoewel ontleend aan Monthy Python toch een ridicule naam – een aantal grote hits, afkomstig van het derde album Fear. De opvolger van vier jaar later, Dulcinea, is beduidend minder gepolijst met zijn combinatie van gedempte grunge-gitaren en R.E.M.-somberte. Wel levert Dulcina, met op de hoes de doodsbloemen bij uitstek, aronskelk en lelie, hits op met het catchy collegerocknummer 'Fall Down' en het prachtig broeierige 'Something's Always Wrong'. Maar achter de hits gaan pareltjes schuil als de logge gitaarpopsong 'Woodburning', het rauwe 'Reincarnation Song' en vooral de van weemoed druipende folkrockliedjes 'Crowing' en 'Listen', beide meeslepend vertolkt door zanger Glen Phillips. Dulcinea is een gevarieerd en bijzonder sfeervol gitaarpopalbum; het is in 1994 het creatieve hoogtepunt van Toad The Wet Sprocket. Nog een plaat volgt en dan is het in 1998 voorbij als de hits uitblijven en Phillips vervolgens solo gaat.Fly From Heaven / Woodburning / Something's Always Wrong / Stupid / Crowing / Listen / Windmills / Nanci / Fall Down / Inside / Begin / Reincarnation Song / Hope
Geen opmerkingen:
Een reactie posten