zondag 4 maart 2012

Michael Nesmith | And The Hits Just Keep On Comin’




Een carrière achter de rug van wereldberoemde muzikant annex tv-ster en eens een tieneridool dat zich van de rest onderscheidde door een stupide wollen mutsje, Michael Nesmith was een Monkee, en een eigenwijze Monkee. Als solo-artiest en maker van drie fascinerende countryrock lp’s werd Nesmith door de critici bejubeld, maar uiteindelijk onder curatele gesteld door platenmaatschappij RCA. Michael Nesmith moet in 1972 zijn fameuze begeleiders The First National Band ontslaan; hij mag van RCA nog een plaat maken, maar een band is te duur. Bovendien eist het label een hitsong, er mankeert immers het nodige aan het niveau van Nesmiths composities, aldus de platenbonzen. Nesmiths reactie is dat hij net zo min als het mannetje op de maan een hit kan schrijven. Uit balorigheid krijgt Nesmiths zesde soloplaat de veelzeggende titel And The Hits Just Keep On Comin’. RCA kan de hik krijgen.
Gewapend met akoestische gitaar en met mentale en fysieke ondersteuning van de onvolprezen O.J. “Red” Rhodes – een virtuoos op de pedal steel – neemt Nesmith tien nummers op en levert deze af bij RCA: And The Hits Just Keep On Comin’, hoezo hits? Een aantal composities schreef Nesmith in zijn Monkee-tijd, maar werden nooit opgenomen. Althans niet door Nesmith; Different Drum was in 1968 een stevige hit voor Linda Ronstadt en haar Stone Poneys. Net als de overige oudere nummers past Different Drum perfect tussen de lovesongs en breaking-up-songs die beurtelings hoopvol en bitter door Nesmith worden voorgedragen. Diferent Drum is een voorbeeld van de laatste, waarin de verteller erkent dat zijn geliefde niet voor hem voorbestemd is: Well, you and I / Travel to the beat of a different drum. Nesmith klinkt berustend, de katharsis voorbij. De algehele teneur op And The Hits Keep On Comin’ is dan ook sterk introspectief. Nesmith overpeinst waar het leven hem gebracht heeft, relativeert zijn voormalige sterrenstatus van goedlachse muzikale clown en telt zijn zegeningen. Tussen de regels van de bitterzoete liefdesliedjes door kiert een wereld van verval. De peilloze eenzaamheid in de fraaie opener Tomorrow & Me, de gesmolten plastic grimassen in The Candidate en de vergeefse zoektocht naar onbeperkte vrijheid in Harmony Constant. De reflectieve teksten – waarin Nesmith even vaak de liefde vindt als haar verliest – vormen de basis voor een tiental gracieuze en prachtig geconstrueerde romantische popsongs, die nergens lijden onder de spaarzame begeleiding. De simpele akoestische gitaar, de sporadische pianoveeg en het weemoedige pedal steel-spel van Red Rhodes laten alle ruimte aan Nesmiths stem en teksten. Het is bij uitstek het idioom waarin de ware singer-songwriter zich thuisvoelt; het terrein waar de singer-songwriter verslag doet van een innerlijke wereld die zowel eerlijk, liefdevol en hoopvol is als kaal, bleek en hard.
And The Hits Just Keep On Comin’ is de glorieuze piek in Nesmiths muzikale carrière en bovendien de scheidslijn waarlangs zijn artistieke leven in twee delen uiteenvalt. Het eerste deel kenmerkt zich achtereenvolgens door de bubblegumpop van The Monkees – dat het eerste miljoen op Nesmiths rekening oplevert –, de speelfim Head en de aanvang van een solocarrière die op interessante wijze gestalte krijgt met het geheel instrumentale The Witchita Train Whistle Sings. Met de sublieme trits Magnetic South, Loose Salute en Nevada Fighter exploreert Nesmith de contouren van het countryrock-genre, om dan in 1972 publiek en critici te verrassen met het prachtige melancholieke And The Hits Just Keep On Comin’.
Michael Nesmith maakt dan nog een aantal lp’s en richt een eigen platenlabel en productiemaatschappij op: Pacific Arts Corporation. De eerste productie is Nesmiths The Prison, een boek met begeleidende soundtrack. Dan stort de overambitieuze Nesmith zich op de film- en televisiewereld. Hij treedt op als producent van speelfilms als Repo Man, is mede-oprichter van MTV en wordt miljonair. En natuurlijk – in 1996 – volgt het onvermijdelijke: de reünie van The Monkees. Michael Nesmith ondergaat het met grote tegenzin, maar ziet ook de grote financiële voordelen. Nesmith is een gretig man die, hoewel een zeer geslepen entrepeneur, eveneens bewezen heeft een visionair muzikant te zijn. Met de contryrockalbums en vooral met de klassieke singer-songwritersplaat And The Hits Just Keep On Comin’ heeft Michael Nesmith dit inderdaad bewezen.
Tomorrow & Me / The Upside Of Good-Bye / Lady Love / Listening / Two Different Roads / The Candidate / Different Drum / Harmony Constant / Keep On / Roll With Flow

Geen opmerkingen:

Een reactie posten