The Dukes Of Stratosphear | 25 O’Clock

The Dukes Of Stratosphear zijn het slechtst bewaarde geheim van de jaren tachtig popmuziek. Hoewel de bandleden zich schuilhielden achter illustere namen als Sir John Johns, Lord Cornelius Plum, The Red Curtain en E.I.E.I. Owen, maakte platenmaatschappij Virgin om verkooptechnische redenen direct bekend dat het hier om XTC ging. 25 O’Clock, de eerste plaat en niet meer de een ep, verscheen op 1 april 1985 en verkocht drie keer zoveel als de laatste reguliere XTC-plaat. En dat terwijl 25 O’Clock niet meer dan een grap was en minder dan 5.000 pond had gekost. Op deze toverbal van een plaat wordt de voorliefde voor Britse psychedelica – Pink Floyd, Tomorrow, The Beatles – gebotvierd in zes dynamische, transparante songs, waarvan het titelnummer speciale vermelding verdient; een overdonderende mengeling van Sgt. Pepper, Pink Floyds 'Money' en Arthur Browns 'Fire'. Het succes smaakte naar meer en dus maakte XTC – na de opnamen van Skylarking – met opnieuw een beperkt budget een volwaardig album, wederom gestoken in een waanzinnige, psychedelische hoes. Psonic Psunspot is een waardige opvolger; een conceptalbum dat geen conceptalbum is, volgestopt met psychedelische gekkigheidjes, maar vooral ook met mooie songs. The Dukes Of Stratosphear-releases zijn volwaardige XTC-albums en behoren zonder meer tot het muzikale erfgoed van de jaren tachtig.

25 O'Clock / Bike Ride To The Moon / My Love Explodes / What In The World? / Your Gold Dress / The Mole From The Ministry