vrijdag 9 november 2012

Astra | The Black Chord


Tracks met een lengte die de tien minuten passeren, uitgesponnen instrumentale passages en een lay-out in de beste Roger Dean-traditie; het blijkt de habitat waarin Astra zich uitermate thuisvoelt. Astra is een neo-progband uit San Diego, Californië die niet alleen uitbundig gebruik maakt van ARP Odyssey-synthesizers, moogs, mellotrons en Hammonds, maar zich ook verlaat op Black Sabbath-riffs en Hawkwind-space jams.
In 2009 debuteren de Californiërs met het opzienbarende The Weirding, dat net zo goed in Engeland kon zijn gemaakt halverwege de jaren zeventig. Niets is minder waar: het zijn vijf jonge muzikanten die zich wentelen in het idioom van klassieke progressive rock. Opvolger The Black Chord is in 2012 een ietwat compacter album – slechts zes tracks – maar is even avontuurlijk en adembenemend als het debuut. De instrumentale opener 'Cocoon' knipoogt overduidelijk naar Pink Floyds Dark Side Of The Moon, waarna het epische titelnummer tempowisselingen en instrumentaties kent die regelrecht naar Genesis te herleiden zijn. Een dubbele bezetting op gitaar (Richard Vaughn, Brian Ellis) en toetsen (Conor Riley en dezelfde Vaughn – tevens zanger) bezorgt The Black Chord een massief klankbeeld, maar door de uitstekende productie behoudt Astra een transparante en mooie heldere retro-sound. Het uitgangspunt om vintage proggy te klinken draagt zeker bij aan de majesteit van dit glorieuze rockalbum. In al zijn finesses – van het Yes-achtige 'Quake Meat', de relatief bondige, spacey ballad 'Drift', tot de ijle, majestueus wegzwevende gitaarsolo en het daarop volgende toetsen-crescendo van 'Barefoot In The Head', dat waanzinnig abrupt tot een halt komt – is The Black Chord een even imponerende powertrip als een hallucinerende reis door het universum.
De Amerikanen van Astra hebben de Britse jaren zeventig rockmuziek – Pink Floyd, King Crimson, Yes, Genesis, Hawkwind, Uriah Heep, Black Sabbath – gebruikt om een geniaal retro-progalbum te concipiëren: The Black Chord is dan ook een fenomeen op zichzelf.

Cocoon / The Black Chord / Quake Meat / Drift / Bull Torpis / Barefoot In The Head

Geen opmerkingen:

Een reactie posten