Het
moment dat Capitol bereid is te investeren in het product Steve
Miller worden zijn singles en albums millionsellers. Dat begint in
1973 met de single ‘The Joker’, een nummer 1-hit in de VS,
gevolgd door het zeer succesvolle gelijknamige album. Miller vindt
zichzelf opnieuw uit en wordt de clevere hitschrijver van gepolijste
singles die miljoenen verkopen, evenals de albums waarvan ze worden
gelicht: Fly Like An Eagle (vijf miljoen exemplaren) en Book
Of Dreams (vier miljoen exemplaren. Maar de Steve Miller van vóór
zijn evident commerciële periode is een andere Miller. Steve
Miller, geboren in Milwaukee, Wisconsin, groeit op in Texas en leert
daar via legendes T-Bone Walker en Les Paul gitaar spelen. Als
bluesgitarist trekt Miller naar Chicago, maar als er rond 1966
spannende dingen gebeuren in San Francisco wil Miller daarvan een
graantje meepikken. Zijn Steve Miller Band blijkt zich te kunnen
meten met de grote bands van de San Francisco-scene, treedt op op het
Monterey Festival en sleept een langdurig contract met Capitol in de
wacht. Met de blues als basis voegt Miller aan het bandgeluid rock en
psychedelica toe, waardoor The Steve Miller Band over een
avontuurlijke, opwindende en vernieuwende sound beschikt. Het debuut
Childen Of The Future wordt in Londen opgenomen met Glyn Johns
als producer, hetgeen ook gepland is voor de opvolger, maar de
complete band wordt door de Britse autoriteiten het land uitgezet –
Glyn Johns volgt in hun spoor. Met hem neemt The Steve Miller Band in
San Francisco Sailor op, een plaat die net als het debuut in
1968 verschijnt. De bezetting van The Steve Miller Band is dan Boz
Scaggs (gitaar), Tim Davis (drums), Lonnie Turner (bas) en Jim
Peterson (orgel). De laatste is samen met Miller verantwoordelijk
voor het atmosferische bandgeluid dat aldus gedomineerd wordt door
orgel en elektrische gitaar. Maar als eerste wordt de aandacht op
Sailor getrokken door de misthoorns en scheepstoeters in de
baai van San Francisco die de fascinerende instrumentale opener ‘Song
For Our Ancestors’ een vervreemdend effect geven. Dit wordt gevolgd
door de verstilde, smartelijke ballad ‘Dear Mary’ – Steve
Miller in optima forma – een kunstje dat hij herhaalt met het
geestverruimende, zwevende ‘Quicksilver Girl’. ‘Gangster Of
Love’ en You’re So Fine’ zijn twee in elkaar overlopende covers
van bluessongs van respectievelijk Johnny Guitar Watson en Jimmy
Reed, terwijl het door Jim Peterman geschreven en gezongen ‘Lucky
Man’ doet denken aan pastorale soul van Traffic. De meest
swingende, groovy tracks zijn ‘Dime-A-Dance Romance’ en ‘Living
In The U.S.A’, die het royaal moeten afleggen tegen de pure
acidrock van het bezwerende, zuigende en fantastische ‘My Friend’
– een klassieker van de San Francisco-sound. In totaal maakt The
Steve Miller Band in de periode 1968-1970 een stuk of vijf
uitstekende lp’s, die door Capitol niet gepromoot worden en dus
matig verkopen. ‘The Joker’ verandert dit radicaal en maakt van
Steve Miller een multimiljonair. Zoals gezegd, Sailor is die
andere – avontuurlijke, vernieuwende, psychedelische – Steve
Miller.
Song
For Our Ancesters / Dear Mary / My Friend / Living In The U.S.A. /
Quicksilver Girl / Lucky Man / Gangster Of Love / You’re So Fine /
Dime-A-Dance Romance
Geen opmerkingen:
Een reactie posten