
Hoewel
Clark tientallen songs schrijft, zal het tot 1975 duren voordat zijn
debuut, Old No. 1, verschijnt. Maar dat is niet voor niets,
want Old No. 1, met op de hoes een schilderij van Susanna
Clark, heeft voor een debuut een ongekende muzikale en poëtische
rijpheid. De Texaanse bluesinvloed is terug te horen in Clarks zang
en gitaarspel, maar in de meer uptemponummers als ‘Rita Ballou’
en ‘Texas – 1947’ klinkt Clark versterkt door de harmony-zang
van Emmylou Harris als de ware troonopvolger van Gram Parsons. In de
intieme en zwalkende ballads maakt Clark, zowel de tekstschrijver als
de verfijnde gitarist, echter de meest indruk. ‘Like A Coat From
The Cold’ heeft de middernachtelijke sfeer van Tom Waits’ Closing
Time, ‘Instant Coffee Blues’ is een duister dronkenmanslied
en ‘She Ain’t Goin’ Nowhere’, met fraai pedal steelspel,
bezit een prachtig refrein dat de meesterlijke zinsnede bevat She
ain’t going nowhere / She’s just leaving. ‘L.A. Freeway’
– de vluchtweg uit Los Angeles – is een klassieke countrysong,
evenals het door velen gecoverde ‘Desperadoes Waiting For A Train’
– op zichzelf al een Texaanse icoon. Dit alles samengevoegd – en
het verbazingwekkende feit dat het een debuutplaat betreft – maakt
Old No. 1 tot een waar countryrock meesterwerk. Guy Clark
heeft zich hiermee in een klap gevestigd als briljant
singer-songwriter.
Rita
Ballou / L.A. Freeway / She Ain’t Goin’ Nowhere / A Nickel For
The Fiddler / That Old Time Feeling / Texas – 1947 / Desperadoes
Waiting For The Train / Like A Coat From The Cold / Instant Coffee
Blues / Let Him Roll
Geen opmerkingen:
Een reactie posten