In
het dorre progressive rock-landschap van de begin jaren negentig
breekt een Scandinavische lente aan als bands als Anglagard,
Anekdoten en Landberk aan het firmament verschijnen. Landberk gaat
aanvankelijk op de klassieke neo-prog-toer met de albums Lonely
Land (1992)
en One
Man Tells Another (1994),
maar met Indian
Summer laat
de band zich in 1996 van zijn meer
introspectieve
kant zien. Verstilling, atmosfeer en arctische weemoed zijn de
sleutelbegrippen op dit indrukwekkende album, dat de rural prog van
Genesis versmelt met de arty vervreemding van Radiohead; de
postpunk-pathos van U2's October
met
het machtig minimalisme van Talk Talks Spirit
Of Eden.
Een
snorrende
bas, stroperige, hypnotiserende drums en de stille dreiging van een
mellotron gaan een verbond aan met Patric Heljes intense zang en
Reine Fiskes fabelachtige gitaarspel. 'Humanize' is een sterke opener
die een Cure-invloed ('Lullabye') verraadt, waarna de rockkant van
Landberk – tussen postpunk en indierock – ten volle tot uiting
komt in '1st Of May', 'Dustgod' en 'Dreamdance'. Maar met het
schurende, sferische 'All Around Me', met in de hoofdrol Fiskes
lyrische, ingehouden gitaarspel, gaat Landberk de peilloze diepte in.
Ook in het fenomenale 'Why Do I Still Sleep' pakt de band op
eenzelfde wijze uit: intens gloeiend als een smeulend vuur. Met
Indian Summer
geeft
Landberk op unieke wijze invulling aan een gedateerd genre als
progressive rock. Daarmee is de band een postmodernistische
vernieuwer van het genre, maar profijt van deze kwalificatie heeft
Landberk niet.
Na
de release van Indian
Summer wordt
er niets meer van de band vernomen, en blijken de bandleden in
allerlei nieuwe bands – Paatos, Dungen – te zijn opgedoken.
Desalniettemin is Indian
Summer een
Zweedse klassieker.
Humanize
/ All Around Me / 1st Of May / I Wish Had A Boat / Dustgod /
Dreamdance / Why Do I Still Sleep / Indian Summer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten