Als
Beaver Nelson, uit Houston, Texas, 19 jaar is wordt hij door Rolling
Stone binnengehaald als the next big thing. Hij krijgt een contract
bij Sony, maar zeven jaar lang lukt het Nelson niet zijn debuut
uitgebracht te krijgen. Ook een tweede deal ketst af. Depressies en
mentale inzinkingen zijn het resultaat. Uiteindelijk komt Nelsons
debuut, The Last Hurrah, uit als hij 26 is – op een klein
label. Wild kijkt Nelson voor zich uit op de hoes van zijn
intense en hartverwarmende debuut. Het lijkt, althans dat is
voorstelbaar, alsof hij zich vooral bezighoudt met de kater van de
vorige avond. Beaver heeft het geluk dat hij ’s avonds niet naar
huis hoeft te rijden, want daar heeft hij zijn vrienden voor. Dat
laat hij ons in ieder geval weten in ‘Drive You Home’: It’s
nice to know who your friends are / They’re the ones that drive you
home’ Net als ‘Pyramids’ en het zuigende ‘One Car
Collision’ is dit een schitterende ballad. Beaver heeft een altijd
verkouden stem, maar een die wel de juiste snaar raakt. Gloedvol
loodst Beaver je door superieure ballads en stevige rockers, zoals
het Stonesy ‘Strange As I Look’. The Last Hurrah is voor
een debuut een bijzonder volwassen singer-songwritersplaat, maar
Nelson heeft zijn portie immers al gehad. Productie en begeleiding op
elektrische gitaar zijn in handen van ‘Scrappy’ Jud Newcomb.
Nelson en Newcomb zullen een team gaan vormen want ook op de
vervolgplaten, de beide fraaie cd’s Little Brother en
Undisturbed is de kiene gitarist van de partij. Beaver Nelson
heeft zijn plek en stiel gevonden; met zekere regelmaat verschijnen
er cd’s van de happy-sad troubadour, al haalt geen enkele
het niveau van The Last Hurrah.
Company
Of Kings / Strong As I Look / Too Much Moonlight / Forget Thinkin’
/ I’m Just Cryin’ / Stray Dog / Things Get Shaky ‘Round
Midnight / All Over / One Car Collision / Landed In The Moon /
Pyramids / Drive You Home
Geen opmerkingen:
Een reactie posten