Steel Mill | Green Eyed God

Als het debuutalbum van Steel Mill, Green Eyed God, in 1975 een binnenlandse release krijgt, is de band al zo'n drie jaar passé. Een commerciële mislukking, maar welbeschouwd een creatief succes want Green Eyed God is een heavy progressive monster. En dat is nogal wonderlijk voor een band waarvan de leden beïnvloed zijn door traditionele folk, geïmproviseerde jazz en zwarte blues. Begin '69 opgericht in Zuid Londen, begint Steel Mill te experimenteren met progressive elementen en heavy riffs. Belangrijke details tegenover de vete gitaarriffs en venijnige solo's zijn de zweverige dwarsfluitsolo's en de spaarzaam ingezette saxofoon. Dan wordt Steel Mill ontdekt door de Dj's van Radio Luxemburg, sluiten een platencontract met het Penny Farthing-label, treden op op het Reading-festival en brengen in augustus '71 de debuutsingle 'Green Eyed God' uit. 
Eind 1971 neemt de band in een korte tijdsspanne hun debuutplaat op, die Penny Farthing echter weigert uit te brengen en op de plank laat liggen. Gelukkig brengt het Duitse Bellaphon in 1972 wel Steel Mills schitterende debuut uit. Enerzijds rockt de band op de acht tracks hard door de ijzeren gitaarriffs en de ronkende Hammond, maar anderzijds maken luchtige jazzy ritmes en lyrische folky passages, hoewel nog steeds heavy, Green Eyed God opvallend gevarieerd. In het spoor van de gelijknamige single volgens prachtige donkergetinte tracks als 'Blood Runs Deep', 'Summer's Child', Turn The Page Over' en 'Black Jewels Of The Forest'. In Engeland echter, zien de bandleden hun momentum vervliegen en besluiten eind '72 Steel Mill op te heffen. Als mosterd na de maaltijd brengt Penny Farthing drie jaar later het meesterlijke progressive hardrockalbum tevergeefs op de markt. Green Eyed God is gedoemd, obscuur en een klassieker in het genre.

Blood Runs Deep / Summer's Child / Mijo And The Laying Of The Witch / Treadmill / Green Eyed God / Turn The Page Over / Black Jewel Of The Forest / Har Fleur