Wat Andwella bijzonder maakt is dat de band al in 1968 een klassieker produceerde: Love And Poetry. Toentertijd een trio uit Noord-Ierland dat de oversteek maakte naar Londen en onder de naam Andwella's Dream dus dat klassieke, psychedelische album produceerde. De band was feitelijk het vehikel van zanger, componist, gitarist en toetsenist David Lewis, en hij besloot in 1970 tot een naamswijziging in het kernachtige Andwella en een muzikale koerswijziging. Weg van de klassieke Britse psychedelische/progressieve jaren zestig stijl, kiest Lewis voor een meer mainstream stijl die vooral lijkt te zijn gebaseerd – zoals zovele Britse groepen – op de rustieke, countrysound van The Band. Orgel, piano, dwarsfluit en bescheiden blazers bepalen op World's End dan ook het Andwella-geluid dat de elf Lewis-composities van kleur en klank voorzien. Andwella klinkt in sterke nummers als 'I Got A Woman', 'Reason For Living' en 'Shadows Of The Night' niet alleen als The Band, maar ook vooral als Traffic. 'Back On The Road' is daarentegen een perfecte Band-pastiche. Niettemin en desondanks is World's End is prachtig pastoraal rootsalbum van een Britse band die helaas, na het derde album People's People, zich al in 1971 ophief.
Hold On To Your Mind / Lady Love / Michael Fitzhenry / I'm Just Happy Happy To See You Get Her / Just How Long / World's End (Part One) / World's End (Part Two) / Back On The Road / I Got A Woman / Reason For Leaving / Shadow Of The The Night
Geen opmerkingen:
Een reactie posten