Met zijn bijzonder melancholieke stemgeluid brengt hij een verloren gegane wereld tot leven. Hij klinkt doorgewinterd en gebutst, toch is Dylan LeBlanc nog maar 20 jaar. Maar Dylan heeft een oude ziel. En dat niet alleen; hij groeide op in Muscle Shoals, Alabama waar zijn vader sessiemuzikant was in de wereldberoemde studio. Op jonge leeftijd schreef hij al verrassend doorleefde liedjes, en eenmaal oud genoeg betrad hij de Fame Studios in Muscle Shoals om met oude rotten en onder zijn eigen productie zijn debuutalbum op te nemen. Paupers Field is echt een plaat uit de Deep South, en ademt een ouderwetse sfeer van Southern countrysoul en singer-songwriters uit de jaren zeventig. Dylans fraaie stem past uitstekend bij het organische geluid, dat vooral gedomineerd wordt door wuivende pedal steel-licks, zoals in het mythische Coyote Creek. Prachtig en catchy is de single If Time Was For Wasting, meeslepend en weemoedig If The Creek Don't Rise, waarop niemand minder dan Emmylou Harris de harmonieën verzorgt. Welbeschouwd is Paupers Field een voortreffelijk americana-album dat aan de ene kant liefhebbers van Neil Young en The Band beslist zal aanspreken, en aan de andere kant die van Ryan Adams en Fleet Foxes zonder meer zal plezieren. Kortom, een schitterend album.Low / If Time Was For Wasting / If The Creek Don't Rise / Tuesday Night Rain / Emma Hartley / Ain't Too Good At Losing / Changing Of The Seasons / 5th Avenue Bar / On With The Night / Coyote Creek / Death Of Outlaw Billy John / No Kind Of Forgiveness
Geen opmerkingen:
Een reactie posten