Na
The Rockerfellers richt zanger/gitarist Chris Dorn in 1995 een nieuwe
band op. Gebleven is gitarist Andy Schulz, maar nieuw is de
ritmesectie. The Beatifics, afkomstig uit Minneapolis, Minnesota,
maken zo blijkt uit hun debuut voor Twin Tone-dochter No Alternative,
bitterzoete powerpop met een hoge jengelfactor en voortreffelijke
melodieën. De sound op How
I Learned To Stop Worrying herinnert
aan de skinny
tie-powerpop
van The Shoes, maar is tegelijk van alle tijden: drieminutenpop met
stekelige gitaren en schitterende koortjes. En meer nog: rinkelende
akoestische gitaren, fuzzende elektrische, lekkere drums en een
dreinerige mellotron verfraaien prachtliedjes als 'Almost Something
There', 'Something/Anything?', 'Without A Doubt' en 'Last Thing On My
Mind', die zonder uitzondering handelen over vluchtige relaties en
kortstondig verdriet nadat de ander het heeft uitgemaakt. Happy
to be sad,
aldus The Beatifics in het gelijknamige liedje. How
I Learned To Stop Worrying is
een parel in de kroon van de powerpop, maar ook een obscuriteit want
The Beatifics komen al snel zonder platenlabel te zitten, zodat Chris
Dorn alleen achterblijft.
Almost
Something There / Something/Anything? / This Year's Jessica / Without
A Doubt / Last Thing On My Mind / Happy To Be Sad / Crazy Lovesick
Heart / Those Kides / Read You Wrong / Green Day Rising
Geen opmerkingen:
Een reactie posten