Chris Von Sneidern | Wood And Wire

Als perfecte pop bestaat – ultieme rockmuziek waar alle elementen, alle details op de juiste én enige plaats gerangschikt zijn – kan dit losstaan van alle sentimenten, van enig historisch besef? Nee, vermoed ik, maar Chris Von Sneidern – een onbekende singer-songwriter uit San Francisco – komt met Wood And Wire dicht bij de angstige perfectie. Rockende elektrische en akoestische gitaren, Hammonds, elektrische piano’s, klavecimbels, bas, drums en meermalen gedubbelde vocalen, maar bovenal smetteloze composities, dát is een benadering van perfectie. Wood And Wire heeft het, Wood And Wire is er tot de rand mee gevuld. En vooral, Wood And Wire is het product van een man die bij het grote publiek een totale nobody is; een muzikant die los staat van historisch besef. Die dus beoordeeld kan worden op het pure product, beoordeeld kan worden op zijn godgegeven talent, op zijn sonische schepping.

Chris Von Sneidern is een ultieme doe-het-zelver. In de begin jaren negentig duikt Von Sneidern voor het eerst op in Flying Color, een extreem talentvolle popband uit San Francisco. Na één magistrale lp gaat Flying Color ten onder, Von Sneidern in zijn zog meenemend. De onafhankelijke en eigenwijze geest die hij is, leidt ertoe dat hij erin slaagt talloze cd’s uitgebracht te krijgen. Sight & Sound, Go! en White Lies leveren hem een reputatie op van singer-songwriter in het powerpop-idioom. Het trio platen bevat voldoende kwaliteit om Von Sneidern te vergelijken met de top in het genre zoals Jason Falkner en Matthew Sweet, maar laat ook zien dat hij qua diepgang tekort komt. Totdat Von Sneidern besluit zijn nieuwe plaat in New York op te nemen; weg van het bekende, gretig op zoek naar nieuwe verten. Op uitnodiging van jazz-producer Lou Holtzman reist Von Sneidern – met op de koptelefoon ononderbroken Dusty In Memphis – naar New York om op te nemen in de EastSide studio. In een week tijd, van 5 t/m 12 februari 1996, neemt Von Sneidern zes tracks live in de studio op met begeleiding van keyboardverzamelaar Dave Amels, drummer Dennis Diken (ex-Smithereens) en Nancy en Richard X. Heyman. Alleen Von Sneiderns vocalen krijgen een dubbele behandeling.

Maar zes nummers is geen album. Terug in San Francisco heeft Chris het plan de opnamen aldaar te vervolgen, maar er komt niets van de grond. Von Sneidern mist de feel van New York. Anderhalf jaar later wordt hem via Gene Holder, van de legendarische dB’s, de gelegenheid geboden het ‘New York album’ te voltooien. In de Jolly Rogers Studio wordt, met een gewijzigde ploeg, tussen 25 en 29 juli 1997, opnieuw een trits nauwelijks uitgewerkte composities live in de studio opgenomen. In sommige gevallen zijn de nummers pas tijdens de opnamen ontstaan, hetgeen ongetwijfeld heeft bijgedragen aan de frisheid en directheid ervan.

Wood And Wire is een gitaarplaat, de rauwheid en zwaarte van de elektrisch gitaren en de vloeiende en emotierijke gitaarsolo’s laten hierover geen twijfel bestaan. Maar Wood And Wire is ook een keyboardsplaat. De ruimte voor Dave Amels met zijn Hammonds, elektrische piano’s, mellotrons, klavecimbels en de Ondioline (een primitief orgel) draagt bij aan het organische karakter van Wood And Wire. De plaat, uitgebracht in 1998, is perfect in zijn uitgebalanceerdheid – de 13 composities doen geen van alle voor elkaar onder –, bezit de ultieme verhouding, ja de Gulden Snee, van gitaren en keyboards en heeft een hoge meezingfactor. Wood And Wire biedt talloze klassieke momenten, zoals de gitaarsolo in 'Lines', het refrein van 'Sun', de brug in 'As You Are', het subtiele intro van 'Don’t Worry Now', en zo valt over elk van de 13 goddelijke nummers wel iets bijzonders te melden. Daarbij is het een geschenk uit de hemel dat de oorspronkelijke digitale opnamen zoek zijn geraakt bij een vliegmaatschappij, zodat Chris Von Sneidern besloot alles analoog aan de band toe te vertrouwen. Het ontnam hem correctiemogelijkheden maar het leverde hem een knallende en loodzware sound op. Dit alles tezamen heeft Wood And Wire tot een meesterwerk gemaakt. Een meesterwerk dat niemand kent of erkent, maar dat het toch is. Het is rockmuziek in zijn angstige perfectie.

Starting Out / Lines / Sun / As You Are / Don’t Worry Now / Split It / Circles / Love / I Can See / Like Me That Way / Got A Way With Her / Feel / The End