John Grant is aanvankelijk nog een onbekende naam, maar daar komt verandering in als zijn debuut, Queen Of Denmark, de ontvangst krijgt die deze beslist verdient. Voor liefhebbers van orkestrale pop met een voorkeur voor de seventies is dit album een puur walhalla. Eerder was John Grant de zanger met de imposante bariton in The Czars, die met cd's als Before... But Longer (2000) en Goodbye (2004) indruk maakten met bloedrode, stemmige alt.country. Grant overwon een stevige depressie, wist van een alcohol- en cocaïneverslaving af te komen en keerde terug naar zijn muze. Bij Midlake in Denton, Texas werd Grant met open armen ontvangen om in twee fasen zijn solodebuut op te nemen met Midlake als zijn begeleidingsband. Een geweldige combinatie want gezamenlijk tillen zij Queen Of Denmark op naar grote hoogten. De nadruk ligt op barokke pop met grootse arrangementen en kleurrijke details zoals de dwarsfluit van Tim Smith in het schitterende 'Marz' of de lekkere moogsolo's in de even prachtige songs 'Sigourney Weaver,' 'Caramel' en 'Outer Space'. Midlake's begeleiding in combinatie met de fluwelen strijkers is voortreffelijk, en een wonderlijk volmaakt geheel met John Grants piano-georiënteerde composities bovendien. Het levert vele, vele hoogtepunten op en maakt van Queen Of Denmark – gelijk Midlake's The Courage Of Others – een in 2010 ongeëvenaard, briljant popalbum.TC And Honeybear / I Wanna Go To Marz / Where Dreams Go To Die / Sigourney Weaver / Chicken Bones / Silver Platter Club / It's Easier / Outer Space / JC Hates Faggots / Caramel / Leopard And Lamb / Queen Of Denmark
Geen opmerkingen:
Een reactie posten