woensdag 14 maart 2012

Kak | Kak

Nog geen jaar heeft Kak bestaan, maar tussen oprichting en uiteengaan maakten de Californische psych-rockers wel een monster van een rockplaat, die terecht beschouwd wordt als een Westcoast-klassieker. In de zomer van 1967 komt Gary Yoder op straat, in Davis, Californië, Gary Grelecki tegen. Zanger/gitarist Yoder is dan zonder band omdat The Oxford Circle net daarvoor is opgeheven. Grelecki zegt een platencontract voor Yoder te kunnen regelen bij CBS. En inderdaad; twee maanden later is Gary Yoder door bemiddeling van de vader van Grelecki getekend door CBS/Epic. Samen met Oxford Circle-gitarist Dehner Patten en de door hem meegebrachte drummer Chris Lockheed richt Gary Yoder Kak op, waaraan kort daarop bassist Joe-Dave Damrell wordt toegevoegd. Het vijftal – inclusief Grelecki – verhuist dan naar San Francisco en betrekt op kosten van CBS een oud Victoriaans pand: The Kak Mansion. In dit huis bereiden ze zich in de zomer van 1968 voor op plaatopnamen; Yoder schrijft de songs en Grelecki de teksten. In juni neemt Kak een aantal nummers op in de Columbia Studios in Los Angeles, in september gevolgd door de rest van de opnamen voor het debuutalbum. Ondanks dat ze onder tijdsdruk staan van Epic, hebben de muzikanten de tijd van hun leven; branden wierook, roken dope en creëren de mooiste psychedelische rockmuziek. Een omschrijving die dan ook geheel van toepassing is op Kak, het verbluffende album dat Kak in volle glorie toont. De dubbele gitaar-line-up van Yoder en Patten zorgt voor een stevige sound die in giftige rocknummers als ‘Bryte ‘N’ Clear Day’ en ‘Disbelievin’’ – opgebouwd rond een gemene, dreinerige gitaarriff – aan de gitaarsound van Moby Grape doet denken, terwijl de poëtische en van weemoed druipende song ‘Flowing By’ en het superieure ‘I’ve Got Time’ – waarin de gitaar klinkt als een wuivende pedal steel – Buffalo Springfield naar de kroon steekt. Maar Kak klinkt als zijn unieke zelf in de melodieuze acidrock die psychedelische klassiekers als ‘Lemonaide Kid’, ‘Electric Sailor’ en ‘Everything’s Changing’ kenmerken: vloeiende melodielijnen, gave harmoniezang en aardeverschroeiend gitaarwerk. Dat mag zo zijn, maar tegen de tijd dat Kak op de markt komt en de band net een aantal zinderende optredens heeft gedaan, ontstaan er irritaties en ruzies. Vanzelfsprekend hapert ook de promotiemachine van Epic, zodat begin 1969 zowel de band Kak als het album Kak roemloos ten onder gaat – wat in het geheel niet wegneemt dat het een van de allerbeste psychedelische Westcoast-rockalbums is. Kak rules.
HCO 97658 / Everything’s Changing / Electric Sailor / Disbelievin’ / I’ve Got Time / Flowing By / Bryte ‘N’ Clear Day / Trieulogy: (I) Golgotha (II) Mirage (III) Rain / Lemonaide Kid

Geen opmerkingen:

Een reactie posten