Al
vanaf het intro van 'All Y'all' – het liedje – had ik de
onbedwingbare neiging de debuutplaat van Gringo Star tot mijn plaat
van het jaar te bestempelen. Wat een geweldige zomerhit is deze
soulvolle garagerock-knaller toch; gezongen met de neusverkouden stem
van Ray Davies en met een klinkende gitaarrriff à la The Kinks
in 1965. Dit zijn jonge gassies uit Altanta, Georgia, die met een
toch niet zo lullige naam – iemand, las ik ergens, vond Gringo Star
een melige bandnaam – in 2010 een ijzersterk rock-'n-roll-debuut
afleveren. All Y'all zweet rock-'n-roll uit al zijn poriën
– twangende gitaren, akoestische gitaren, elektrische gitaren
ondergedompeld in echo en reverb, een krakend orgeltje, dat allemaal.
En meer nog: de superieur rammelende en uiterst doeltreffende liedjes
herinneren aan uiteenlopende acts als Marah, Reigning Sound, Redwalls
en vanzelfsprekend The Kinks. De vier knapen, de broertjes Furgivele
en hun vrienden Matt en Pete – houden het niveau van opener All
Y'all echter niet helemaal vol. Er zijn een paar flauwiteiten
waar ik niet zo gecharmeerd van ben, maar voor krakers als 'Ask Me
Why', 'All Day Long', 'I Will Not Follow', 'Take A Walk' en de
slepende spaghetti-twang van 'Transmission' kan Gringo Star me midden
in de nacht waker maken. Liefhebbers van dampende pop-'n-roll gaan
subiet voor de bijl.
All
Y'all / Ask Me Why / Come On Now / Transmission / All Day Long /
Holding On To Hate / Your Eve Of Expression / March Of The Gringo /
Take A Walk / Don't Go / I Will Not Follow / Black Night
Geen opmerkingen:
Een reactie posten