Vic Chesnutt | Ghetto Bells

Sweet Relief II: Gravity Of The Situation betekent in 1996 Vic Chesnutts bescheiden doorbraak. Bijzonder daaraan is wel dat Chesnutt zelf op dat album niet te beluisteren is, want een tribute-plaat waarop groten als R.E.M. en Madonna diens liedjes vertolken, met de bedoeling de lamentabele Chesnutt financieel te ondersteunen. Vic Chesnutt, opgegroeid in Zebulon, Georgia, is namelijk veroordeeld tot een rolstoel omdat hij op zijn 18e verlamd raakte door een ernstig auto-ongeluk.

Tot '96 kenden weinigen de wanhopige lo-fi liedjes die op de albums Little (1990), West Of Rome (1992) en Is The Actor Happy? (1995) te vinden zijn, maar na het tribute-album komt daar verandering in. Een samenwerking met Lambchop en een groeiende belangstelling in 's mans prachtig wrange liedjes leiden in 2005 tot Chesnutts grandioze meesterstuk: Ghetto Bells. De songsmid kreeg hiervoor, naast vaste krachten echtgenote Tina op bas en nichtje Liz als zangeres, de hulp van muzikaal genie Van Dyke Parks, jazzgitarist Bill Frisell en sessiedrummer Don Heffington. Deze droombezetting zorgt voor een overweldigend geluidsdecor waarin barokke arrangementen – in de vorm van stemmige strijkers – zoemende orgels en psychedelische gitaarpartijen versmelten met Chesnutts aangrijpende, droeve stem en diens slimme woordspel. Opeens is Vic Chesnutt niet meer de minimale lo-fi singer-songwriter, maar een vertolker van transcendentale, etherische – ja – grandeur. Genre-overstijgend, maar altijd bezwangerd met een southern gothic broei, zijn het merendeel van de meeslepende songs: 'Virginia', 'What Do You Mean', 'Got To Me', 'Forthright', 'Vesuvius', 'Rambunctious Cloud' en het gevoelige sluitstuk 'Gnarls'. Zonder twijfel is Ghetto Bells niet alleen Chesnutts allerbeste plaat, maar ook objectief bezien een klinkklaar meesterwerk.

Ghetto Bells bezorgt Chesnutt alom erkenning, maar het blijkt onmogelijk dit te overtreffen. Ook trekt het leven zwaar aan de gehandicapte singer-songwriter. Het is ondanks diens relatieve succes niet vol te houden. Op eerste kerstdag van 2009 overlijdt Vic Chesnutt in het ziekenhuis van Athens, Georgia aan de gevolgen van een overdosis spierverslappers. Fate has been so good to me / You may not understand how I can be thankful to be where I am, zingt Vic Chesnutt in 'Ignorant People', begeleid door een treurige accordeon.

Virginia / Little Caesar / What Do You Mean? / Got To Me / Got To Me / Ignorant People / Fortright / To Be With You / Vesuvius / Rambunctious Cloud / The Garden / Gnats