Tussen 1977 en 1984 maakte Elvis Costello maar liefst negen platen. Dan is het relatief stil. De pers is niet onverdeeld enthousiast over Costello’s negende album, Goodbye Cruel World, dat gedomineerd wordt door dikke synthesizertapijten en een mislukte productie. Costello zelf evenmin: ‘I hated that record.’ Het zijn bovendien turbulente tijden voor Costello. Tussen een solotournee en een tour met The Attractions door Amerika laat Costello zich scheiden van zijn vrouw Mary, wordt de Amerikaanse supergroupie Bebe Buell zwanger van hem, raakt Costello als producer en bijna-bandlid betrokken bij The Pogues en wordt hij verliefd op de bassiste: Cait O’Riordan. Costello breekt bovendien met zijn trouwe vazallen, The Attractions. Ondertussen heeft Costello tijdens zijn Amerikaanse solotournee kennisgemaakt met de Texaan T-Bone Burnett. Ze raken bevriend en vormen The Coward Brothers, die in januari ’85 in Los Angeles de frisse countryrock-single ‘The People’s Limousine’ opnemen. Gestimuleerd door de aardse, akoestische sound die Burnett neerlegt, keert ook Elvis Costello terug naar de kern van zang en akoestische gitaar. In L.A., in de Sound Factory-studio, neemt Costello in de geest van Burnett een aantal naakte, ruwe demo’s op. Een half jaar later keert Costello terug naar Los Angeles om met T-Bone Burnett aan de opnamen te beginnen van King Of America, Costello’s onvervalste americana-plaat. In verschillende sessies, in verschillende studio’s en met verschillende begeleidingsbands neemt Costello zijn kale en indringende songs op. Met Elvis Presleys begeleidingsband – James Burton op gitaar, Jerry Scheff op bas en Ron Tutt op drums – neemt Costello in een paar uur ‘American Without Tears’, Our Little Angel’ en ‘The Big Light’ op. Met de nog beroemdere studiocats Earl Palmer (drums) en Ray Brown (bas) ‘Poisoned Rose’ en de rhythm & blues-cover ‘Eisenhower Blues, maar de meeste songs van King Of America komen op het conto van The Confederates: bassist T-Bone Wolk, drummers Mickey Curry en Jim Keltner, pianist Tom Canning en organist Mitchell Froom. Ze zijn verantwoordelijk voor prachtige opnamen als ‘Brilliant Mistake’, ‘Jack Of All Parades’ – een liefdesverklaring aan Cait O’Riordan – en een geweldige uitvoering van ‘Don’t Let Me Be Misunderstood’. The Attractions mogen dan – zeer tegen hun zin – nog even opdraven voor ‘Suit Of Lights’. Het meesterlijke hoogtepunt van King Of America, is echter ‘Little Palaces’ waarin niet alleen Costello’s zang – vóór in de mix en zeer zelfverzekerd – schitterend tot zijn recht komt, maar waarin Costello zich bovendien het americana-idioom volledig eigen maakt. King Of America is een van de beste Costello-platen, al wordt deze toegeschreven aan The Costello Show Featuring The Attractions And Confederates en zijn de originele composities dit keer niet geschreven door Elvis Costello – maar door Declan Patrick Aloysius MacManus.Brilliant Mistake / Lovable / Our Little Angel / Don’t Let Me Be Understood / Glitter Gulch / Indoor Fireworks / Little Palaces / I’ll Wear It Proudly / American Without Tears / Eisenhower Blues / Poisoned Rose / The Big Light / Jack Of All Parades / Suit Of Lights / Sleep Of The Just
Geen opmerkingen:
Een reactie posten