Israel Nash | Rain Plains

Een verhuizing van de heuvels van Missouri naar de wolkenkrabbers van New York luidt in 2006 de singer-songwriterscarrière van Israel Nash Gripka in. Gelijk al dat jaar brengt Gripka Prelude uit, een ep met vijf nummers. Pas drie jaar later verschijnt het volwaardige debuutalbum, New York Town, waarop Gripka in twaalf verpletterende songs zich manifesteert als een kruising tussen John Fogerty en Ryan Adams. Songs are written for men, records are written for gods, zo ziet Gripka zijn eigen ambacht van klassiek singer-songwriter – en zijn inspanningen lonen, zo blijkt uit de royale Europese aandacht. Het intensieve toeren wordt in 2011 vervolgd met het ijzersterke Barn Doors And Concrete Floors, dat Gripka op afstand van de stad in de Catskill Mountains opneemt. Hoewel de plaat even rauw en gruizig gezongen als het debuutalbum is, blijkt hieruit wel Israel Nash Gripka's hang naar het platteland – wat wordt bevestigd door diens verhuizing naar Dripping Springs, een dorpje in de heuvels rondom Austin, Texas.

De gevolgen hiervan blijken in september 2013 bij de release van Gripka's derde album, Rain Plains. Niet alleen heeft de troubadour zijn naam ingekort tot Israel Nash, maar ook heeft hij de sound van Neil Young in full geadopteerd. Epigonisme mag Israel Nash dan ook verweten worden, maar anderzijds is Rain Plains wel een weergaloos mooi album. Rauwheid is vervangen door gratie en schoonheid; rootsrock door Westcoast-elegantie. Akoestische gitaren, een drenzende pedal steel en Israel Nash' in het klankbeeld teruggedrongen stem leiden onvermijdelijk naar een soort van After The Goldrush-grandeur. Van de imposante opener 'Woman At The Well' tot de melancholiek-sentimentele afsluiter 'Rexanimarum' is het een en al retro-Westcoast-pracht. Israel Nash acteert getuige 24-karaats-songs als 'Who In Time', 'Myer Canyon', 'Rain Plains' en 'Iron Of The Mountain' op de toppen van zijn kunnen en wordt hierbij voortreffelijk gesecondeerd door een geweldige band met daarin hoofdrollen voor de gitarist en de pedal steel-speler. Rain Plains is resumerend een werkelijk subliem album en, zo zal ultimo 2013 vermoedelijk blijken, een moderne americana-klassieker.

Woman At The Well / Through The Door / Just Like Water / Who In Time / Myer Canyon / Rain Plains / Iron Of The Mountains / Mansions / Rexanimarum