Humble Pie | Town And Country

De eerste keer dat de band in volledige bezetting repeteert is het thuis bij mijnheer en mevrouw Shirley, de ouders van de drummer. Kort daarvoor is het kwartet door de Melody Maker uitgeroepen tot supergroep, en dat is niet voor niets met muzikanten die afkomstig zijn uit The Small Faces, The Herd en Spooky Tooth. Eind 1968 is zanger/gitarist Peter Frampton uit The Herd gestapt en is hij met drummer Jerry Shirley van plan een nieuwe band te formeren. Uit het niets ontvangt Shirley dan een telefoontje van Steve Marriott van The Small Faces die vraagt of hij en de bassist van Spooky Tooth, Greg Ridley, met hem en Frampton mee mogen doen. Een supergroep is gevormd. Als reactie op het door de media veroorzaakte stigma kiest het kwartet voor de nederige naam Humble Pie. 

Na repetities in Londen – in huize Shirley – en Steve Marriotts boerderijtje in Essex, en getekend door Andrew Loog Oldham voor diens Immediate-label, gaat Humble Pie met Andy Johns zijn debuut opnemen. Maar nog voor As Safe As Yesterday Is in de winkels ligt, zijn Humble Pie en Johns in de Morgan Studios alweer begonnen aan de opnamen van het nieuwe materiaal. Het eerste resultaat daarvan is de eerste hitsingle van Pie: ‘Natural Born Woman’. Maar het overige materiaal die de band opneemt heeft geen enkele hitpotentie. Omdat Marriott en Ridley op het platteland in Essex wonen en Frampton en Shirley in Londen, krijgt het tweede album van Humble Pie de titel Town And Country. De sfeer is ook overduidelijk die van het platteland: folky, countryesk en akoestisch. ‘Take Me Back’, een Frampton-compositie is een schitterende akoestische song, die opgevolgd wordt door Marriotts expliciete outlaw-countrysong ‘The Sad Bag Of Shaky Jake’: When I was just a kid in Abilene / I had to use a gun, well, for my own sake / I shot a man down when I was just eighteen / And from that day they call me Shaky Jake. Peter Frampton, met zijn stemmige, superieure gitaarspel en gedempte stemgeluid, en Marriotts rauwe soul- en rhythm & blues-power domineren Town And Country volledig, maar er is ook ruimte voor de Ridley-compositie ‘The Light Of Love’ en Shirleys fantastische ‘Cold Lady’. Marriotts ‘Every Mother’s Son’ is opnieuw een akoestisch countryliedje en zijn ‘Silver Tongue’ een geweldige rocksong met scheurende gitaar en rollende Hammond. Hier tegenover staat een even schitterende track als Framptons ‘Only You Can See’ en de Ridley/Frampton-compositie ‘Home And Away’, ruimhartig gemodelleerd naar de Californische sound van Crosby, Stills & Nash. Het bezit bovendien een wonderschoon coda dat Town And Country naar een celebraal einde draagt. Uit acute geldnood brengt Loog Oldham in augustus 1969 Town And Country uit als Humble Pie door Amerika toert, waardoor dit album roemloos ten onder gaat. Humble Pie wordt later niettemin een succesvolle band in Amerika, al blijft Town And Country voor altijd genegeerd. Ten onrechte.

Take Me Back / The Sad Bag Of Shaky Jake / The Light Of Love / Cold Lady / Down Home Again / Ollie Ollie / Every Mother’s Son / Heartbeat / Only You Can See / Silver Tongue / Home And Away