A song
of the good green grass / A song no more of the city streets / A song
of the farms / A song of the soil of the fields. De
inspiratie komt van de 19e eeuwse Amerikaanse dichter Walt Whitman;
de context is het hippie-Duitsland van de jaren zeventig: Atomkraft?
Nein Danke.
The Ramones en The Sex Pistols hebben de boel al flink opgeschud,
maar niet in Nürnberg, West-Duitsland, blijkens het debuutalbum
van Carol Of Harvest. Gitarist en componist Axel Schmierer besluit
een met een clubje mede-scholieren en vrienden een band op te
richten; de 16-jarige Beate Krause vinden ze bereid de zangeres te
worden van hun band. Ondanks hun totale onervarenheid en amateurisme
is het piepkleine Brutkasten-label geïnteresseerd in Carol Of
Harvest. In 1978 nemen de vijf jongelingen een plaat op die de
grootsheid van Fairport Convention, Genesis en King Crimson in zich
verenigt. Het zelfgetitelde Carol
Of Harvest is
in 1978, in weerwil van de punk-overweldiging, een oase van pastorale
pracht waarin moog en mellotron voor sfeer zorgen en Schmierers
gitaarsolo's voor pure extase. Carol
Of Harvest bevat
maar vijf songs, maar wordt derhalve wel overheerst door de
uitgesponnen tracks die wegwieken op de vleugels van engelen. Zowel
'Put On Your Nightcap' (16 minuten) op kant 1 als 'Somewhere At The
End Of Our Rainbow' en 'Try A Little Bit' op kant 2 zijn
schoolvoorbeelden van feërieke prog in optima forma: zwevend,
pastoraal en afgetopt met werkelijk fenomenale, ongeëvenaarde
gitaarsolo's van Axel Schmierer.
Tweehonderd
exemplaren zijn er in 1978 geperst van Carol
Of Harvest,
welke zonder uitzondering door de vergetelheid zijn opgeslokt. De
band deed nog een paar optredens, maar vanwege het gebrek aan
belangstelling richtten de bandleden zich op een ander leven, zich
toentertijd niet realiserend dat hun album beschouwd zou worden als
de Heilige Graal van de jaren zeventig progressive folk.
Put On
Your Nightcap / You And Me / Somewhere At The End Of Our Rainbow /
Treary Eyes / Try A Little Bit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten