Elton John | Tumbleweed Connection

Waarschijnlijk is Elton John wereldwijd de grootste popster van de jaren zeventig. Als gevolg daarvan blokkeert zijn extravagante, excessieve en pathetische gedrag het zicht op de muzikale prestaties van Reginald Dwight, in het bijzonder de albums die de man in het begin van de jaren zeventig maakte. Eind jaren zestig staat Elton John nog met beide benen aan de grond; het is de aardse Elton die zich laat beïnvloeden door de pastorale americana van The Bands Music From Big Pink. Samen met de aan hem gekoppelde songschrijver Bernie Taupin raken ze verslingerd aan de muziek van The Band, Delaney And Bonnie en The Grateful Dead. Hierdoor gegrepen zet Taupin zich aan het schrijven van een songcyclus geïnspireerd door het Amerikaanse Westen en waarin de wilde natuur, schietgrage outlaws en geweren figureren.

In de zomer van 1970 worden in de Londense Trident Studios Taupins teksten van een fascinerend klankdecor voorzien. Naast Elton John zijn hiervoor verantwoordelijk producer Gus Dudgeon, Eltons vaste rimesectie, Dee Murray en Nigel Olsson, pedal steel-speler George Huntley, labelgenoten Hookfoot – met daarin de fantastische gitarist Caleb Quaye – en arrangeur Paul Buckmaster. Na de opnamen vertrekken Taupin, Elton en zijn begeleiders in augustus voor het eerst naar Amerika, waar ze in Los Angeles optreden in The Troubadour en met open armen worden ontvangen. Hier wordt de ster Elton John geboren, aldus de LA Times: ‘Rock music has a new star’. Terug in Engeland wil het nog niet zo vlotten met de carrière van Elton John, maar wel ligt Eltons derde lp, Tumblewood Connection, in de winkels. De titel verwijst direct naar Eltons en Taupins fascinatie voor het Wilde Westen en wordt benadrukt door de americana-sfeer in het bij het album geleverde boekje. Dit komt ook terug in titels als ‘Country Comfort’ – een blauwdruk voor The Eagles – , ‘My Father’s Gun’ en de gedreven country honkytonk van opener ‘Ballad Of A Well-known Gun’. ‘Come Down In Time’ daarentegen is een lyrische ballad die gedragen wordt door Paul Buckmasters aangrijpende strijkersarrangementen, terwijl epische rocksongs als ‘Where To Now St. Peter?’ en ‘Burn Down The Mission’ Elton Johns uitstekende band laten excelleren. In ‘Love Song’ laat Elton indrukwekkende Westcoast-harmonieën horen, maar zeker ook indruk maakt de schitterende rocksong ‘Amoreena’, dat als openingstrack gebruikt wordt voor Sidney Lumets speelfilm – met Al Pacino – Dog Day Afternoon.

Tumblewood Connection is aldus een zeer veelzijdig rockalbum dat Elton Johns ster in Amerika nog verder laat stijgen. Samen met Madman Across The Water (1971) en Goodbye Yellow Brick Road (1973) behoort Tumblewood Connection tot de meest creatieve periode van Elton John, overschaduwd door zijn latere megalomane, excessieve superstatus.

Ballad Of A Well-known Gun / Come Down In Time / Country Comfort / Son Of Your Father / My Father’s Gun / Where To Now St. Peter? / Love Song / Amoreena / Talking Old Soldiers / Burn Down The Mission