Voor
de Europese markt is Life een obscuriteit, want afkomstig uit het
tegen wil en dank hermetische Zweden. Toch doet dit trio, afkomstig
uit Stockholm, in 1971 een dappere poging de Britse markt te
penetreren door hun debuut-lp ook in een Engelstalige versie op te
nemen. Life wordt in 1970 opgericht door drie jonge, maar ervaren
muzikanten: zanger/bassist Paul Sundlin, gitarist/toetsenist Anders
Nordh en drummer Thomas Rydberg. Zo'n 20 jaar zijn ze als ze in de
zomer van 1970 optreden tijdens het Mantorp Festival, het Zweedse
equivalent van Woodstock ,en in dat najaar voorprogramma's verzorgen
voor Procol Harum en Deep Purple. Nog datzelfde jaar neemt Life zijn
debuutalbum op in de EMI-studio in Stockholm; de teksten zijn dan nog
in de moedertaal, maar Life neemt ook een Engelstalige versie op.
Die
versie verschijnt in het voorjaar van 1971 op Columbia – en wat een
schitterend versie is dit. Life onderzoekt de grenzen van de rock –
zoals die in 1970 bestaan – en absorbeert vele muziekstijlen: van
psychedelische Westcoast-rock tot Canterbury-progrock; van
Beatles-harmonieën tot elektrificerende hardrock. De veertien
majesteitelijke songs roepen vergelijkingen op met velen: zoals Cream
in 'Many Years Ago'; Uriah Heep in 'She Walks Across The Room'; The
Pretty Things van Parachute
in
'Living Is Loving'; Caravan in 'Nobody Was There To Love Me'; en
Moby
Grape van 69
in 'Every Man'. Life heeft een fascinerende eclectische stijl die,
anno 1971, de schitterendst denkbare muziek in zich verenigt. De
Zweden hebben niet alleen een uitstekende radar voor wat de
rockmuziek interessant maakt, maar bezitten ook de technische
vaardigheden dit in de studio vast te leggen. Life
kent
niet alleen een uitstekend geluid, maar kenmerkt zich bovendien door
fraaie orkestrale arrangementen – in het ronduit prachtige, Spooky
Tooth-achtige 'Once Upon A Time' – en het werkelijk superieure
gitaarspel van Anders Nordh, getuige de splijtende gitaarsolo in het
meeslepende 'Yes, I Am'.
De Zweden
hebben met Life een band van wereldklasse in huis, maar de
Engelstalige versie van hun debuutplaat ten spijt, een internationale
doorbraak zit er niet in. Eén van de beste album ooit in
Zweden opgenomen, aldus de pers, verdwijnt al snel in de obscuriteit,
temeer omdat het trio na een tour met de Hair-musical, zich niet meer
op Life kun focussen. Al in het voorjaar van 1972 is dus het
Life-avontuur voorbij, rest een tamelijk briljant rockalbum.
Quo
Vadis (I) / Nobody Was There To Love Me / Many Years Ago / Experience
Of Love / She Walks Across The Room / Sailing In The Sunshine / Quo
Vadis (II) / Living Is Loving / Every Man / Experience Or Die / One
Of Us / Yes, I Am / Once Upon A Time / Quo Vadis (III)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten