Ten
tijde van de release van Space
Rangers mag
Neil Merryweather gerust een veteraan genoemd worden. De Canadees uit
Toronto speelde in de Minah Birds met Neil Young; in Flying Circus
met Bruce Cockburn; had een eigen groep onder de naam Merryweather;
maakte een jam-dubbelaar met Steve Miller en Dave Mason; en rook aan
het succes met de band Mama Lion. De jaren zeventig zijn dan nog niet
halverwege als zanger, bassist en componist Merryweather in Los
Angeles vaste grond onder de voeten krijgt, lees: een platencontract
bij Mercury. Hij richt een band op – de Space Rangers – en neemt
in zeer beperkte tijd en deels voor eigen rekening een album op,
opgetrokken uit space rock en glammy
hardrock. Merryweather en zijn Space Rangers stijgen op Space
Rangers
tot grote hoogten in uitgesponnen tracks die zwaar leunen op
elektrische gitaar, chamberlain, mellotron en bliepende synths. Is
opener 'Hollywood Blvd' overduidelijk homo-erotisch getint –
High-heeled
boys everywhere / Bowie-like babies with angels' hair –
in fantastische spaced out songs als 'Step In The Right Direction',
'King Of Mars' en 'Road To Hades' doorkruist Merryweather fier het
heelal. Covers van The Byrds' 'Eight Miles High' en Donovans
'Sunshine Superman' ronden een avontuurlijk rockalbum af dat in 1974
een bescheiden succes is. Space
Rangers krijgt
een jaar later met Kryptonite
een
waardige opvolger, maar dan is Neil Merryweathers ruimte-avontuur
voorbij en is hij gedesillusioneerd en kaal geplukt teruggekeerd op
aarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten