Manfred Mann's Earth Band | Watch

In 1964 heeft Manfred Mann met 'Do Wah Diddy Diddy' ook in Nederland al zijn eerste top 10-hit. Vele zullen volgen: 'Pretty Flamingo', 'Mighty Quinn' en 'Ha Ha Said The Clown'. Manfred Mann – de naar Mann genoemde beatgroep – heeft met deze mix van rhythm & blues, beat en pop klassieke hits. Samen met zijn band – in vele wisselende bezettingen – helpt Mann, geboren in Zuid Afrika, de Britse popmuziek van de jaren zestig vormgeven. Hoewel Mann geen frontman en geen geprofileerd songschrijver is, heeft de virtuoze toetsenist zijn bands altijd strak geregisseerd en een goed oog voor muzikaal talent. In 1969 heeft Mann weer een hele nieuwe band, Manfred Mann's Chapter 3, die zich toelegt op experimentele jazzrock. In de begin jaren zeventig komt Mann weer op aarde met zijn Earth Band, die in 1974 als single Dylan-cover 'Father Of Day And father Of Night' uitbrengt. Die wordt nog geen hit, maar de Springsteen-covers 'Spirits In The Night' (1975) en 'Blinded By The Light' (1976), en het album The Roaring Silence worden dat wel. In 1977 staat Manfred Mann's Earth Band zelfs op Pinkpop. Ondertussen heeft Manfred Mann met de jonge gitarist Dave Flett en zanger Chris Thompson opnieuw uitstekende muzikanten aan boord. Mann zelf laat overdadig toetsengefröbel meer en meer achterwege, waardoor het geluid van The Earth Band beduidend transparanter wordt en aan atmosfeer wint. Een niet onbelangrijk deel van het repertoire van The Earth Band bestaat steevast uit het interpreteren van andermans composities en dat geldt ook voor Watch, in 1978 het achtste Earth Band-album. Het is relatief de meest commerciële Mann-plaat want de bescheiden instrumentale inbreng van Mann maakt van Watch een bijzonder beluisterbaar album op het snijvlak van rock en symfonica, dat vooral op kant 1 meesterlijk uitpakt. In 'Circles', 'Drowning On Dry Land', 'Chicago Institute' en het wonderschone, maar als single mislukte 'California' met zijn lyrische passages, is Manfred Mann's Earth Band op zijn allerbest. Op kant 2 zit het experimentele 'Martha's Madman' ingeklemd tussen covers die Manns inspiratiebronnen verraden: Dylans 'Mighty Quinn' – tien jaar daarvoor al een tophit voor Manfred Mann – en het door Robbie Robertson en Band-producer John Simon gecomponeerde 'Davy's On The Road Again'. De laatste, een spontane rocker, wordt in de zomer van '78 een flinke hit en komt tot de vijftiende plaats in de Top 40. Watch is Manfred Manns meest consistente album en uiteindelijk ook het best verkopende en dus commercieel best geslaagde, mede dankzij het toegeëigende 'Davy's On The Road Again'.

Circles / Drowning On Dry Land/Fish Soup / Chicago Institute / California / Davy's On The Road Again / Martha's Madman / Mighty Quinn